wool [wʊl] n.

1. шэрсць, во́ўна; руно́

2. шарсцяно́е валакно́; шарсцяна́я пра́жа; шарсцяны́я ні́ткі;

a ball of wool клубо́к во́ўны

3. ва́та; валакно́;

willow wool лы́ка;

poplar wool тапалі́ны пух

♦

draw/pull the wool over smb.’s eyes падма́нваць каго́-н., уво́дзіць каго́-н. у зман

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fiber

[ˈfaɪbər]

n.

1) валакно́ n.; фі́бра f.

hemp fiber — канапля́нае валакно́

2) ні́тка f.

3) хара́ктар -у m., нату́ра f. (чалаве́ка)

4) Bot. то́нкія карэ́нчыкі расьлі́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acetate

[ˈæsəteɪt]

n.

1) Chem. ацэта́т -у m.

2) ацэта́тнае валакно́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flax

[flæks]

n.

1) лён, ільну́ або́ лёну m.

2) валакно́ лёну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сусо́к ’мочка, валакно’ (Ласт.). Відаць, ад ссаць ’уцягваць вадкасць’ (аўтарскі наватвор?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прачаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны і -чэ́саны; зак., што.

1. Апрацаваць часаннем (валакно).

П. лён.

2. перан. Пільна агледзець, абследаваць або абстраляць (якую-н. прастору, участак).

Пяхота прачасала лес.

|| незак. прачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прачэ́сванне, -я, н. і прачо́ска, -і, ДМ -чо́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́фія, ‑і, ж.

1. Трапічная расліна сямейства пальмаў з кароткім ствалом і вялізнымі перыстымі лістамі.

2. Трывалае валакно, якое робіцца з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.

[Англ. raffia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

silk

[sɪlk]

n.

шоўк, ядва́б -у m.; шаўко́вае валакно́, шаўко́выя ні́ткі, шаўко́вая ткані́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Хларын (хім. валакно) 2/578, 8/494

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ільнотраста́ і льнотраста́, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

Вылежалыя або вымачаныя сцёблы лёну, з якіх атрымліваюць прадзільнае валакно. Бялела на лугавінах разасланая льнотраста, побач чарнелі квадраты ўзаранага ржышча. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)