áufbinden

* vt

1) развцваць

2) навя́зваць

3) ашу́кваць

er lässt sich nichts ~ — яго́ не ашука́еш

◊ éinen Bären ~ — раска́зваць [ба́яць] ба́йкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bilk

[bɪlk]

1.

v.t.

1) ухіля́цца, выкру́чвацца (ад спла́ты до́ўгу)

2) ашу́кваць

3) ухіля́цца; уцяка́ць

2.

n.

1) дро́бны круце́ль; ашука́нец -ца m.

2) ашука́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Махлява́ць, махлева́ць ’ашукваць, жульнічаць’ (Нас., Шат., Касп., Бір. Дзярж., Сцяшк., Сцяц., Федар. 2, Сл. ПЗБ), ’круціць, маніць, хітрыць’ (КЭС, лаг.), рагач. мухлева́ць, тураў. мухлёва́ць ’тс’ (КЭС, ТС), мыхлюва́цца ’карыстацца воляй і добрымі ўмовамі’ (Бяльк.). Ст.-бел. (вы)махлевати (XVII ст.) ’змахляваць’ запазычана са ст.-польск. machlować ’махляваць, падманваць’, якое з н.-ням. makeln, mäkeln, гал. makelen < maken = machen ’рабіць’ (Брукнер, 317). Фасмер (3, 19) рус. махлевать, мухлевать, мухловать, мухлять ’падманваць’ выводзіць, аднак, з ням. (арго) moheln ’пазначаць карты’ (адкуль новав.-ням. mogeln ’хітрыць, надуваць’), якое са ст.-яўр. mâhal ’разбаўляць віно’. Сюды ж махлёўка ’ашуканка’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клім ’злодзей’ (Рам.). Параўн. польск. klimkować, klinko‑ wać, klinikiem rzucać ’падманваць, ашукваць’. Зафіксавана ўпершыню ў помніках на беларускай моўнай глебе (Будны, XVI ст.). Паводле Брукнера (234), гэтыя выразы ўзніклі ў сувязі з дыскусіяй аб аўтэнтычнасці твораў папы Клімента I. Супраць Слаўскі (2, 225), які лічыць, што klimkować звязана з кипъкъ: klinkiem > klimkiem. Пры гэтым прыводзяцца такія паралелі: бел. клінок ’падман’ (у выразе клінкі падбіваць). Аналагічныя фразеалагізмы ёсць і ў іншых славянскіх мовах (гл. клшокз). На карысць гэтага тлумачэння сведчыць, паводле Слаўскага, варыянт klinkować. Калі гэта версія справядлівая, трэба лічыць лексему клім як рэзультат зваротнага словаўтварэння ад klimkować.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nabierać

незак.

1. набіраць; напаўняць; павялічваць;

nabierać sił — набіраць сілы; узмацняцца;

nabierać kształtu — набіраць форму;

nabierać przekonania — пераконвацца;

2. ашукваць; абдурваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umspínnen

* vt

1) абвіва́ць [аплята́ць] павуці́най

2) перан. аблы́тваць, ашу́кваць

j-n mit Lügen ~ — аблы́таць каго́-н. хлуснёй, абылга́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

обходи́ть​I несов.

1. (ходить вокруг) абыхо́дзіць;

2. (избегать) абміна́ць, абыхо́дзіць;

3. (обгонять) разг. абганя́ць;

4. (обманывать) разг. ашу́кваць;

5. (оставлять без повышения по службе) уст. абыхо́дзіць, абміна́ць; см. обойти́​ 1—3, 5, 6.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

flay

[fleɪ]

v.t.

1) абдзіра́ць, кале́чыць ску́ру

with a back flayed — з абдзе́ртымі плячы́ма (ад пабо́яў)

2) суро́ва, мо́цна га́ніць; бязьлі́тасна, няшча́дна крытыкава́ць

3) абабіра́ць; гра́біць, зьдзіра́ць; ашу́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gudgeon

[ˈgʌdʒən]

1.

n.

1) пячку́р -а́ m. (ры́ба)

2) ду́рань -ня m., разя́ва -ы, разява́ка -і m. & f.

3) прына́да f. (на ры́бу)

2.

v.t.

ашу́кваць; абду́рваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rook

I [rʊk]

1.

n.

1) грак -а́ m. (пту́шка)

2) Sl. шу́лер -а, махля́р -а́ m.

2.

v.t., Sl.

махлява́ць, ашу́кваць

II [rʊk]

n.

тура́ f. (у ша́хматах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)