Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prey2[preɪ]v.(on/upon)
1. палява́ць, лаві́ць;
Cats prey on birds and mice. Каты ловяць птушак і мышэй.
2. гра́біць; вымага́ць; жыць за чужы́ кошт; ашу́кваць
♦
prey on smb.’s mind му́чыць (пра думкі, пачуцці, турботы і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kołować
незак.
1. калясіць; рухацца кругамі;
2.разм. хадзіць кругом ды навокал; гаварыць намёкамі;
3.разм. падманваць, ашукваць, круціць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
belie
[bɪˈlaɪ]
v.t. -lied, -lying
ашу́кваць, падма́нваць; пярэ́чыць
Her actions belied her words — Яе́ дзе́яньні пярэ́чылі е́йным сло́вам
to belie hopes — расчарава́ць, падману́ць надзе́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сты́рыць ‘стаяць, прысутнічаць, дыжурыць’ (Варл.), ‘украсці’ (Яўс., Мат. Гом.), сту́рыць, сты́рыць ‘тс’ (Сцяшк. Сл.), магчыма, сюды ж стыря́тысь ‘здохнуць, памерці (пра пчол)’ (драг., Жыв. св.). Параўн. рус.сты́рить ‘дражніць; украсці; спрачацца, сварыцца’, сты́ра ‘хто любіць спрачацца’, ‘сонная гультаяватая кабета’, укр.дыял.сти́ра ‘напасць; спакуснік’, а таксама каш.stořëc ‘хваліць, маніць, ашукваць’. Няясна; ненадзейныя параўнанні з ісл.styr ‘вайна’ (Шымк. Собр.), с.-н.-ням.stûr ‘неслухмяны, непакорлівы’ і інш. Гл. Фасмер, 3, 789; ЕСУМ, 5, 416. Хутчэй за ўсё, звязана чаргаваннем з настырны (гл.). Борысь (SEK, 4, 364–365) мяркуе пра сувязь з *strčati, гл. стырчаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gull
I[gʌl]
n.
ча́йка f.; ка́гарка f.
II[gʌl]1.
v.t.
ашу́кваць; абду́рваць
2.
n.
прасьця́к -а́m., ду́рань -ня m., чалаве́к, яко́га лёгка абдуры́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
áufbinden
*vt
1) развцваць
2) навя́зваць
3) ашу́кваць
er lässt sich nichts ~ — яго́ не ашука́еш
◊ éinen Bären ~ — раска́зваць [ба́яць] ба́йкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bilk
[bɪlk]1.
v.t.
1) ухіля́цца, выкру́чвацца (ад спла́ты до́ўгу)
2) ашу́кваць
3) ухіля́цца; уцяка́ць
2.
n.
1) дро́бны круце́ль; ашука́нец -ца m.
2) ашука́нства n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Клім ’злодзей’ (Рам.). Параўн. польск.klimkować, klinko‑ wać, klinikiem rzucać ’падманваць, ашукваць’. Зафіксавана ўпершыню ў помніках на беларускай моўнай глебе (Будны, XVI ст.). Паводле Брукнера (234), гэтыя выразы ўзніклі ў сувязі з дыскусіяй аб аўтэнтычнасці твораў папы Клімента I. Супраць Слаўскі (2, 225), які лічыць, што klimkować звязана з кипъкъ: klinkiem > klimkiem. Пры гэтым прыводзяцца такія паралелі: бел.клінок ’падман’ (у выразе клінкі падбіваць). Аналагічныя фразеалагізмы ёсць і ў іншых славянскіх мовах (гл. клшокз). На карысць гэтага тлумачэння сведчыць, паводле Слаўскага, варыянт klinkować. Калі гэта версія справядлівая, трэба лічыць лексему клім як рэзультат зваротнага словаўтварэння ад klimkować.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Махлява́ць, махлева́ць ’ашукваць, жульнічаць’ (Нас., Шат., Касп., Бір. Дзярж., Сцяшк., Сцяц., Федар. 2, Сл. ПЗБ), ’круціць, маніць, хітрыць’ (КЭС, лаг.), рагач.мухлева́ць, тураў.мухлёва́ць ’тс’ (КЭС, ТС), мыхлюва́цца ’карыстацца воляй і добрымі ўмовамі’ (Бяльк.). Ст.-бел.(вы)махлевати (XVII ст.) ’змахляваць’ запазычана са ст.-польск.machlować ’махляваць, падманваць’, якое з н.-ням.makeln, mäkeln, гал.makelen < maken = machen ’рабіць’ (Брукнер, 317). Фасмер (3, 19) рус.махлевать, мухлевать, мухловать, мухлять ’падманваць’ выводзіць, аднак, з ням. (арго) moheln ’пазначаць карты’ (адкуль новав.-ням.mogeln ’хітрыць, надуваць’), якое са ст.-яўр.mâhal ’разбаўляць віно’. Сюды ж махлёўка ’ашуканка’ (Нас.).