Verbum

зласлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан зласлівага. [Янукевіч] быў чамусьці не ў настроі, і ў голасе чулася зласлівасць. Хадкевіч.

змардава́насць, ‑і, ж.

Стан змардаванага; змучанасць, знясіленасць. [Кучынскі] выглядаў.. горш за другіх лётчыкаў. Змардаванасць пакінула след на твары. Алешка.

знямо́жанасць, ‑і, ж.

Стан зняможанага. Зняможанасць, пакутлівы боль у галаве і на ўсім целе затрымалі .. [Зіну] у дарозе. Кулакоўскі.

з’ядна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. з’яднаць (у 2, 3 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. з’яднацца.

інфанты́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы дзіцячаму ўзросту; недаразвіты. Інфантыльны выгляд. Інфантыльны стан.

2. перан. Бестурботны, легкадумны. Інфантыльны чалавек.

летаргі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да летаргіі; выкліканы летаргіяй. Летаргічны стан.

•••

Летаргічны сон — тое, што і летаргія.

ляжа́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. ляжаць (у 1 знач.). І настылі, і зацяклі [ногі] ад нязручнага ляжання. Арабей.

непрыго́днасць, ‑і, ж.

Якасць і стан непрыгоднага; нягоднасць. Уся сетка грунтавых дарог была прыведзена ў непрыгоднасць. В. Вольскі.

падняво́льнасць, ‑і, ж.

Стан паднявольнага. У купалаўскага героя радаснае адчуванне працы амаль заўсёды атручана ўсведамленнем паднявольнасці яе. Івашын.

прабуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабуджаць, прабуджваць — прабудзіць і стан паводле знач. дзеясл. прабуджацца, прабуджвацца — прабудзіцца.