сапхну́ць, ‑пхну, ‑пхнеш, ‑пхне; ‑пхнём, ‑пхняце;
1.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапхну́ць, ‑пхну, ‑пхнеш, ‑пхне; ‑пхнём, ‑пхняце;
1.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старасве́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Не сучасны па спосабу жыцця, звычках.
2. Такі, які быў даўней і захаваўся да гэтага часу; які адпавядаў патрабаванням свайго часу.
3. Вельмі стары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схлы́нуць, ‑не;
1. Сцячы з сілаю; хлынуўшы, збегчы (пра ваду).
2. Хутка прайсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́лкам,
1. У поўным аб’ёме, ад пачатку да канца; не па частках, не часткова.
2. Да канца, поўнасцю, зусім.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шар, ‑а;
1. У матэматыцы — геаметрычнае цела, якое ўтворана вярчэннем круга вакол свайго дыяметра.
2. Прадмет, які мае такую форму.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адда́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць;
1. Вярнуць назад узятае ў каго
2. Вылучыўшы святло, цяпло, вільгаць
3. Даць, перадаць што
4. Перадаць што
5.
6.
7. Не ўтрымаць, уступіць што
8. Патраціць час, працу, намаганні на што
9. Здаць што
10. Накіраваць на службу, вучобу.
11. Выдаць замуж.
12. Прадаць (па якой
13. Заплаціць за купленае.
14. З некаторымі назоўнікамі ўтварае спалучэнне са
15. без
16. Прымусіць адступіць назад (пра каня); ад’ехаць заднім ходам на невялікую адлегласць, каб уступіць месца, не перашкаджаць каму-, чаму
17.
18.
Аддаць (богу) душу (
Аддаць голас — прагаласаваць за каго
Аддаць даніну — выказаць павагу, выканаць доўг пашаны, прызнаць.
Аддаць жыццё за каго-, што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
І́сны ’сапраўдны, рэальны’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
umgehen
I úmgehen
1) прахо́дзіць (пра час)
2) хадзі́ць, цыркулява́ць (пра чуткі)
3) (mit
4) (mit
5) (mit
6) блука́ць, бадзя́цца
7) круці́цца (пра кола)
II umgéhen
1) абыхо́дзіць (тс. вайск.)
2) пазбяга́ць
3) абыхо́дзіць, паруша́ць (закон і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кла́сціся
1. (принимать лежачее положение) ложи́ться; (спать — ещё) укла́дываться;
2. (укладываться) ложи́ться;
3. (о свете, тени и т.п.) ложи́ться, па́дать;
4.
◊ к. са сме́ху — пока́тываться со́ смеху;
к. спаць з кура́мі — о́чень ра́но укла́дываться спать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
лі́ха 1, ‑а,
1. Няшчасце, зло, бяда; гора.
2. У фальклоры — нячыстая сіла, чорт.
•••
лі́ха 2,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)