ты́кацца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Мітусіцца, стараючыся пранікнуць куды‑н. Людзі тыкаліся ва ўсе бакі, як сляпыя шчаняты. Асіпенка. // Ударацца, стукацца аб што‑н., упірацца ў што‑н. Калі паляцелі качкі, закрычалі з неба, наша Шэрачка, — так мы яе звалі, — спачатку пачала бегаць па дварышчы, тыкаючыся ў плот, у сцены, а пасля ўзнялася на крылле .. і падалася да чарады. Дубоўка.
ты́кацца 2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. фам. Звяртацца да каго‑н. на «ты». Месяц назад гэты самы Лёшка не азваўся б, а цяпер глядзі — тыкаецца, як з роўным. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да увіцца.
2. Разм. Вярцецца каля каго‑, чаго‑н., неадступна хадзіць за кім‑н. У хаце, аднак, было ціха, толькі кот, відаць, увіваўся каля некага і вымагаў спажыву. Кулакоўскі. // Дагаджаць каму‑н., дамагаючыся чаго‑н. [Іван Фёдаравіч:] — Малайчына, Магнат... Твой гэты Шмыг нешта ўвіваецца каля старшага майстра. Мыслівец. Ля начальніка ўвівайся, Кожны крок яго прадбач. Ён смяецца — ты ўсміхайся, Ён надзьмецца — ты заплач. Корбан. // Пастаянна знаходзіцца пры кім‑н., заляцацца да каго‑н. Адэля прыгожая, дык хлопцы ля яе і ўвіваюцца. Савіцкі.
3. Зал. да увіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усталява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
1. Паставіўшы, змясціўшы куды‑н., устанавіць належным чынам. Хлопец у цяльняшцы звалок да металічнага чоўна пераносны матор, усталяваў яго і, ні пра што не пытаючыся, торгаў за ланцужок бітых дзесяць хвілін, намагаючыся завесці сваю «канструкцыю». Караткевіч. І толькі зрэдку, трапляючы па справах у гэты дом, у якім калгаснікі ўсталявалі ваўначоску, той-сёй возьме бывала ды і прыгадае Ігната. М. Ткачоў.
2. Зрабіць моцным, устойлівым, надзейным існаванне чаго‑н. Усталяваць уладу. Усталяваць мір на ўсёй зямлі. // Прывесці ў пэўны парадак, наладзіць. Усталяваць жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухвалі́ць, ухвалю, ухваліш, ухваліць; зак., што.
1. Даць станоўчую ацэнку чаму‑н. Ухваліць задуму. Ухваліць ініцыятыву. □ Леанід непакоіўся, што таварышы могуць не ўхваліць яго ўчынак, і падрыхтаваўся абараняцца. Шахавец. У .. [Кастуся] ўжо даўно была свая запаветная мара — паступіць у Нясвіжскую семінарыю. .. Навука яму давалася лёгка, і страшыла толькі тое, ці ўхваліць гэты намер бацька... С. Александровіч.
2. Афіцыйна адобрыць, прыняць, зацвердзіць. Ухваліць план развіцця гаспадаркі. □ Райком партыі ўхваліў пастанову партсхода. Дуброўскі. // Разм. Прыняць афіцыйнае рашэнне, пастанавіць. На камсамольскім сходзе стаяла адно пытанне: дапамога калгасу ва ўборцы ўраджаю. Ухвалілі: кожны камсамолец працуе ў калгасе два дні. Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаро́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з чараўніцтвам; які мае магічную сілу. Каб я ведаў чароўнае слова — перакінуўся б у зязюльку. Бядуля. Ніхто не знайшоў у купальскую ноч Чароўную кветку — прываблівы скарб. Панчанка. // Незвычайны, казачны. З залы несліся чароўныя меладычныя гукі музыкі. Мікуліч. Колькі думак было некалі ў маленстве пра школу, пра таго чароўнага настаўніка, які будзе паказваць, як пісаць палачкі. Кулакоўскі.
2. Незвычайнай, казачнай прыгажосці; які зачароўвае, захапляе. Дзяўчына была чароўнай у гэты час на холадзе асенняга ранку. Пташнікаў. Сцяпан доўга любуецца чароўным хараством ночы над морам, потым спускаецца ўніз. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
contain
[kənˈteɪn]
1.
v.t.
1) зьмяшча́ць
Books contain information — Кні́гі зьмяшча́юць інфарма́цыю
This pitcher will contain a quart of milk — Гэ́ты збано́к зьме́сьціць лі́тар малака́
2) мець у сабе́
One meter contains 100 centimeters — Адзі́н мэ́тар ма́е 100 цэнтымэ́траў
3) стры́мваць
to contain oneself — стры́мвацца, вало́даць сабо́ю
4) Milit. стры́мваць, затры́мваць, акружа́ць (во́рага)
5) Math. дзялі́цца
10 contains 2 and 5 — Дзе́сяць дзе́ліцца на два й пяць
2.
v.i.
стры́мвацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
demand
[dɪˈmænd]
1.
n.
1) патрабава́ньне n.; вымо́га f., вымага́ньне, дамага́ньне n.
2) патрэ́ба f.
I have many demands on my time — У мяне́ шмат спра́ваў
3) Econ. по́пыт, за́пыт -у m., запатрабава́ньне n.
to be in great demand — быць у вялі́кім по́пыце
This article is in demand — на гэ́ты тава́р ёсьць по́пыт
demand and supply — по́пыт і прапано́ва
2.
v.
1) дамага́цца; патрабава́ць
2) вымага́ць, патрабава́ць
3) выкліка́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
same
[seɪm]
adj., pron.
1) такі́ са́мы, така́я са́мая, тако́е са́мае
Her name and my name are the same — Е́йнае імя́ і маё імя́ — такі́я са́мыя
2) то́й са́мы, та́я са́мая, то́е са́мае
а) We came back the same way we went — Мы вярну́ліся той са́май даро́гаю, яко́ю туды́ йшлі́
б) the same as — той са́мы, што і
3) гэ́ты ж, той жа
•
- all the same
- just the same
- the same
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mean3 [mi:n] adj.
1. (to) нядо́бры, благі́, по́длы;
Don’t be so mean to me! Не будзь такім нядобрым да мяне.
2. (with) BrE скупы́;
She has always been mean with money. Яна заўсёды была скупая на грошы.
3. AmE зло́сны, злы;
Be careful, that’s a mean dog. Будзь асцярожным, гэты сабака злы.
4. бе́дны і бру́дны (пра месца)
5. AmE, infml выда́тны, спры́тны
6. пасрэ́дны
♦
be no mean athlete/performer быць выда́тным/спры́тным спартсме́нам/выкана́ўцам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dany
dan|y
1. дадзены; гэты;
w ~ym wypadku — у такім выпадку; у гэтым выпадку;
w ~ej sytuacji — у гэтым становішчы;
w ~ym razie — у гэтым выпадку;
~a osoba — дадзеная (гэта) асоба;
2. ~e мн. даныя;
~e statystyczne — статыстычныя даныя;
baza ~ych — база даных
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)