Мума́к ’нарост на дубовых пнях’, мума́шка ’грыб, што расце на дрэве — з яго робяць трут’ (Бяльк.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. maũmas ’соплі’, ’вош’ (дзіцячае слова).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Нагле́дзіны, нагля́дзяны ’абрад знаёмства бацькоў жаніха і яго сваякоў з нявестай’ (навагр., Жыв. сл.). Да глядзець, параўн. іншыя назвы абраду агледзіны, рус. смотрины і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падмяні́ць

1. (тайна замяніць) únterschieben* vt;

2. (часова замяніць каго-н) áuswechseln vt; áblösen vt;

◊ яго́ бы́ццам падмяні́лі er ist wie áusgewechselt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утрыма́нец м Famíli¦enmitglied óhne Éinkommen, ábhängiges [únselbstständiges] Famíli¦enmitglied; Únterhaltsberechtigte (sub) m -n, -n;

у яго́ тры утрыма́нцы er hat drei Persónen zu unterhálten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цьмяне́ць

1. (цямнець) dúnkel wérden, dúnkeln vi;

2. перан (траціць сваю якасць, выразнасць) verblássen vi (s);

яго́ сла́ва цьмяне́е sein Ruhm verblásst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нідзе́ прысл nírgends;

яго́ нідзе́ не́льга знайсці́ er ist nírgends zu fínden;

як нідзе́ ў све́це wie sonst nírgends auf der Welt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зіхце́ць, зіхаце́ць

1. (блішчэць) fúnkeln vi, blítzen vi, glítzern vi;

яго́ во́чы зіхця́ць séine Áugen léuchten [fúnkeln];

2. (пералівацца) schíllern vi; reflektíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́мпас, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння старон свету, у якім намагнічаная стрэлка паказвае на поўнач. Ісці па компасу. □ У яго [Білі] застаўся адзін толькі компас, і ён зрэдку пазіраў на яго, стараючыся ісці проста на захад. Лынькоў.

[Іт. compasso.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрыбу́цыя

(лац. attridutio = прыпісванне)

вызначэнне сапраўднасці, аўтэнтычнасці мастацкага твора, яго аўтара, месца і часу стварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрато́рыя

[ад аэра- + (тэры)торыя]

паветраная прастора над аэрадромам і прылеглай да яго мясцовасцю ў радыусе каля 50 км.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)