умори́ть сов., в разн. знач. змары́ць, замары́ць;

прогу́лка его́ умори́ла прагу́лка яго́ змары́ла;

он умори́л меня́ свои́м расска́зом ён замары́ў мяне́ сваі́м апо́ведам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)