праміжу́т Пэўны адрэзак адлегласці, поля; вузкая палоска паміж больш шырокімі (Ветк.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Inter os atque offam multa intervenire potest
Паміж кавалкам і ротам шмат чаго можа здарыцца.
Между куском и ртом многое может случиться.
бел. Не хваліся травою, а хваліся сенам. Не хваліся сеўшы, а хваліся з’еўшы. Не кажы гоп, пакуль не пераскочыш.
рус. Не тот хлеб, что в поле, а тот, что в сусеке. Не верь гречихе в цвету, а верь в закрому. Скажешь гоп, как перескочишь. В копнах не сено, в людях не деньги.
фр. De la main à la bouche se perd souvent la soupe (От руки до рта теряется суп/.
англ. Between the cup and the lip a morsel may slip (От чашки до рта можно кусочек потерять).
нем. Zwischen Becher und Gaum ist ein großer Raum (Между чашкой/кружкой и нёбом бо́льшое пространство). Man soll nicht jubeln, ehe man über den Graben ist (Не следует ликовать до тех пор, пока не окажешься за ямой).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
авансцэ́на
(фр. avant-scène, ад avant = наперадзе + scène = сцэна)
тэатр. пярэдняя частка сцэны 1, паміж заслонай і рампай (проціл. ар’ерсцэна).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
клі́рынг
(англ. clearing, ад clear = ачышчаць, уносіць яснасць)
сістэма безнаяўных разлікаў паміж банкамі, заснаваная на заліку ўзаемных патрабаванняў і абавязкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Draht
m -es, Drähte
1) дрот
2) про́вад
per ~ — па тэлегра́фе
◊ héißer ~ — прамы́ про́вад памі́ж ура́дамі вялі́кіх дзяржа́ў
auf ~ sein — разм. быць у до́брай фо́рме; быць знахо́длівым; быць напагато́ве
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пляцо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.
1. Спецыяльна абсталяваны ўчастак зямлі (ці асобае месца ў памяшканні), адведзены для якіх-н. мэт.
Спартыўная п.
Дзіцячая п. (для дзіцячых гульняў). Будаўнічая п. (месца, дзе робіцца пабудова чаго-н.). Пасадачная п.
2. Роўная вольная прастора ў збудаванні паміж двума лесвічнымі маршамі.
Лесвічная п.
3. У вагонах: месца каля ўваходу і выхаду.
Задняя п. трамвая.
4. Тое, што і платформа (у 3 знач.).
|| прым. пляцо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
раскла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., што.
1. Размясціць па розных месцах у пэўным парадку.
Р. тавары.
Р. яблыкі па кішэнях.
2. Палажыць, расправіўшы або разгарнуўшы.
Р. карту.
3. Размеркаваць паміж кім-н.
Р. растрачаную суму на траіх.
4. Склаўшы гаручы матэрыял, запаліць.
Р. вогнішча.
|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскла́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расклада́нне, -я, і н., раскла́дванне, -я, н., раскла́д, -у, М -дзе, м. і раскла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Надворак 1 ’двор, падворак’ (Яруш.), ’двор каля хаты’ (БРС), ’прастора паміж хатай і гаспадарчымі пабудовамі’ (нясвіж., слуц., смілав., шчуч., Яшк.; гродз., астрав., дзятл., маст., лід., навагр., Сл. ПЗБ). Заходнебеларускі наватвор, відаць, у выніку кантамінацыі мясцовага надвор’е ’дворышча’ і падворак (< польск. podwórek, podwórko?).
Надворак 2 ’стул’ (нясвіж., Сл. ПЗБ), ’панос’ (Сцяц.). Эўфемізм, да двор.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лёстка ’кожная з папярочных планак паміж аглабінамі і ўзгалоўем у драбінах’ (ТСБМ, Бір., ТС; жытк., Нар. словатв.), ’драбіны, лесвіца, каб лазіць да коміна’ (пін., Нар. сл.), лёстачкі ’дошчачкі ў драбінах’ (Янк. I), лёсткі ’драбы ў кашы’ (дзярж., Сл. паўн.-зах.). Бел. рэгіяналізм, які ўзнік у выніку спрашчэння прасл. lěstv‑ъka. Да лесвіца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Распо́ра ’папярочка’ (Мат. Гом.), роспо́ра ’папярочка паміж слупамі ў калодзяжы’, мн. л. распо́ры ’апорныя слупы для бэлек у гаспадарчых будынках’ (ст.-дар., ЛА, 4), таксама суфіксальныя распо́рычы ’тс’ (там жа), роспо́рыч ’ачэп на папярочнай сцяне’ (Мат. Гом.; жыт., Нар. сл.), распо́рына ’палка, якая замацоўвае “вобжы” сахі’ (віц., Касп.). Да распіраць < перці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)