Mórgen

I

m -s, -e ра́ніца, ра́нак

gúten ~! — до́бры дзень!, до́брай ра́ніцы!

éines ~s — адно́йчы ра́ніцай; am ~ ра́ніцай

gégen ~ — пад ра́ніцу

vom ~ bis zum Ábend — з ра́нку да ве́чара

der ~ bricht an [dämmert], es wird ~ — дне́е

bis gégen ~ — (усю́ ноч) да ра́ніцы

II

n -s, - за́ўтра, за́ўтрашні дзень, бу́дучыня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slacken

[ˈslækən]

1.

v.t.

1) аслабля́ць (намага́ньні пры пра́цы)

2) паслабля́ць (каню́ папру́гі)

2.

v.i.

1) паслабля́цца

2) запаво́львацца

Work slackens on a hot day — Пра́ца запаво́льваецца ў гара́чы дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bissextile

[bɪˈsekstaɪl]

1.

adj.

пераступны́, высако́сны

February is the bissextile month — Лю́ты — пераступны́ ме́сяц

February 29 is a bissextile day — 29 лю́тага — пераступны́ дзень

2.

n.

пераступны́ год, высако́сны год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moist

[mɔɪst]

adj.

1) во́гкі; сыры́; вільго́тны

a moist cellar — сыры́ падва́л

2) moist eyes — мо́крыя, павільгатне́лыя во́чы

3) дажджлі́вы, мо́кры (дзень, надво́р’е)

4) мо́кры (пра хваро́бу, калі́ адыхо́дзіць фле́гма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dying

[ˈdaɪɪŋ]

1.

adj.

1) паміра́ючы, прысьме́ртны

2) які́ заміра́е, заціха́е; які́ канча́ецца, адыхо́дзіць

the dying day — адыхо́дзячы дзень

2.

n.

1) сьмерць f., паміра́ньне n.

2) заміра́ньне, заціха́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАРСА́К

(Barsacq) Андрэ (24.1.1909, г. Феадосія, Украіна — 3.2.1973),

французскі рэжысёр, тэатр. мастак, драматург. Вучыўся ў Школе дэкарацыйных мастацтваў у Парыжы (1924—26). У 1928—30 мастак у т-ры «Атэлье» (Парыж), з 1940 узначальваў яго. Аўтар дэкарацыйнага афармлення і рэжысёр спектакляў: «Хітрыкі Скапэна» Мальера, «Эўрыдыка» Ж.Ануя, «Браты Карамазавы» паводле Ф.Дастаеўскага і інш. Працаваў як мастак і ў кіно. Аўтар камедыі «Агрыпа, ці Шалёны дзень», некалькіх інсцэніровак літ. твораў, артыкулаў пра тэатр.

т. 2, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БАТА́ЛАЎ Мікалай Пятровіч

(6.12.1899, Масква — 10.11.1937),

рускі акцёр. Засл. арт. Расіі (1933). З 1916 у трупе МХТ. Яго мастацтву ўласцівы тэмперамент, абаяльнасць, пачуццё гумару. Майстар пераўвасаблення. Сярод роляў: Фігаро («Вар’яцкі дзень, або Жаніцьба Фігаро» П.Бамаршэ), Васька Окарак («Браняпоезд 14-69» У.Іванава), Луп Кляшнін («Цар Фёдар Іаанавіч» А.К.Талстога), Лапахін («Вішнёвы сад» А.Чэхава), Сабакевіч («Мёртвыя душы» паводле М.Гогаля). З 1923 здымаўся ў кіно: «Аэліта», «Маці», «Пуцёўка ў жыццё» і інш.

т. 2, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІЛАНЕ́ЛА,

віланель (італьян. villanella ад лац. villanus сялянскі, вясковы), лірычны верш цвёрдай страфічнай будовы. Бярэ вытокі ў сярэдневяковай італьян. і франц. песеннай паэзіі. Складаецца з шасці 3-радковых строф, сярэднія радкі якіх рыфмуюцца паміж сабою. Пачатковы і заключны радкі 1-й страфы, звязаныя кальцавой рыфмай, папераменна паўтараюцца ва ўсіх астатніх тэрцэтах. Завяршае віланелу радок 1-й страфы. У бел. паэзіі гэту страфічную форму выкарыстаў С.Панізнік у вершы «Дзень развітання».

А.А.Майсейчык.

т. 4, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНДРО́ЎСКАЯ

(сапр. Шульц) Вольга Мікалаеўна (21.7.1898, Масква — 31.3.1975),

руская актрыса. Нар. арт. СССР (1948). З 1924 у трупе МХАТа. Выконвала пераважна камедыйныя ролі, вызначалася ўменнем ствараць складаныя характары. Сярод лепшых роляў: Сюзанна («Вар’яцкі дзень, або Жаніцьба Фігаро» П.Бамаршэ), лэдзі Тызл («Школа зласлоўя» Р.Шэрыдана), пані Конці («Сола для гадзінніка з боем» О.Заградніка). Здымалася на бел. кінастудыі ў фільмах «Мядзведзь» (1938) і «Чалавек у футарале» (1939). Дзярж. прэмія СССР 1952.

т. 1, с. 357

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАФЕ́З

(сапр. Гаглойты Фёдар Захаравіч; 11.9.1913, Баку — 12.8.1983),

асецінскі пісьменнік. Скончыў пед. ін-т (Цхінвалі, 1950). Першы зб. вершаў «Акорды фандыра» (1940). У творах услаўляў жыццё, духоўную прыгажосць асецінскага народа (зб-кі вершаў «Мір», 1952; «Родны ачаг», 1959; «Жыццялюб», 1974; кн. апавяданняў «Лямпачка Дзаджэ», 1961; раман «Добры дзень, людзі!», 1966, і інш.). Вядомы як перакладчык і літ. крытык. На асецінскую мову пераклаў асобныя творы Я.Купалы. Літ. прэмія імя Косты Хетагурава 1981.

т. 5, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)