Verbum

заля́скаць, ‑ае; зак.

Пачаць ляскаць. // Ляснуць, праляскаць. Чалавек, адчуўшы небяспеку, кінуўся да стажка. Чуваць было, як там ён заляскаў затворам вінтоўкі. Федасеенка.

засвяці́цца ​¹, ‑свеціцца; зак.

Сапсавацца ў выніку пападання прамянёў святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

засвяці́цца ​², ‑свеціцца; зак.

Пачаць свяціцца.

заскавыта́ць, ‑вычу, ‑вычаш, ‑выча; зак.

Разм. Пачаць скавытаць. // Азвацца скавытаннем; праскавытаць. Сабака заскавытаў і, увагнуўшы галаву і апусціўшы хвост, падаўся ўбок. Гурскі.

застрачы́ць ​¹, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Зашыць строчкай на машыне. Застрачыць складку.

застрачы́ць ​², ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак.

Разм. Пачаць страчыць.

засцяба́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Засячы пугай, дубцом і пад.

засцяба́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць сцябаць.

заша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шамкаць. // Прашамкаць. Бабуля Матруна .. пакруціць галавой і бяззуба зашамкае: «А што — зноў не вытрымаў». Брыль.

разваява́цца, ‑ваююся, ‑ваюешся, ‑ваюецца; зак.

Разм. Пачаць бурна праяўляць раздражненне, абурэнне, гнеў. — Ну, ты там... Разваявалася!.. — крыкнуў .. [Андрэй] яшчэ. Так любога ўходаеш. Пташнікаў.

раска́шляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пачаць моцна і доўга кашляць. Крыху счакаўшы, Піліп раскашляўся. Ды так рас кашляўся, што аж заходзіўся. Ермаловіч.

расчыры́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць доўга, бесперастанку чырыкаць. Кінуўся ў вочы [Юзіку] бясхвосты верабей — асмялеў лайдак, расчырыкаўся на слупе з невядомай радасці. Хадановіч.