1. Адпусціцца, адвінціцца (аб чым‑н. завінчаным або звінчаным). Часткі прыбора развінціліся.
2.перан.Разм. Стаць нявытрыманым, аслабець маральна і фізічна. Горбікаў сумеўся, адклаў відэлец, узяў нож. — Нервы развінціліся, браток. Хворы я зусім, — спрабаваў ён апраўдацца, напаўняючы шклянкі.Дудо.// Стаць непаслухмяным, свавольным; распусціцца. Дзеці развінціліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́раны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад размераць.
2. Рытмічны, павольны. Размераныя крокі. □ Невысокі хударлявы чалавек размеранаю роўнаю хадою ідзе лесам.Колас.
3. Падпарадкаваны пэўным правілам, распарадку. Міця любіць тлум, беганіну вялікіх школьных зборышч, зусім не падобных на размераныя вучэбныя дні з дзяжурнымі на калідорах, строгімі позіркамі настаўнікаў, званкамі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сасня́к, ‑у, м.
1. Сасновы лес. Езджай дарогі няма — чарналессе, зарослыя чэзлым сасняком балоты.Навуменка.Тут зусім нядаўна Шумеў сасняк калматы.Аўрамчык.
2.зб. Сасновыя дошкі, бярвенне, галлё і пад. Акцызнік зноў «збіраў усіх у кучу», сеўшы на свежы лоўж сасняку, які быў скіданы ўчора абы-як на просецы.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
1.Незак.да увесціся.
2.Уст. Ісці ў царкву з дзіцём на ўводзіны (у 3 знач.). Маладзіцы мелі розныя тэрміны: каму трэба было «уводзіцца» каля сёмухі, каму каля Пятра, каму на каляды, а хто яшчэ і зусім не вытрымаў свой тэрмін.Колас.
3.Зал.да уводзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цемнава́ты, ‑ая, ‑ае.
Няпоўнасцю, не зусім цёмны (у 1, 2 знач.). За дзвярыма, на шырокім і ўжо цемнаватым калідоры, на хаду дзяўчына выняла з кішэнькі фартуха хустачку і прылажыла яе, раз і другі, да вачэй.Брыль.Доўга я глядзеў на цемнаваты абадок вакол ствала на бярозе, мацаў яго рукамі.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цуг, ‑а, м.
1. Доўгі рад, чарада жывёл, птушак, машын і пад., якія рухаюцца адна за адной. За цугам жураўліным Бягуць вятры наўсцяж.Калачынскі.Зусім блізка, амаль побач, пыхкаючы, працягнуў паравоз цуг вагонаў.П. Ткачоў.
2. Запрэжка, у якой коні (быкі і пад.) ідуць гужам або парамі адзін за адным.
[Ням. Zug.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
absurdity
[əbˈsɜ:rdəti]
n., pl. -ties
1) недарэ́чнасьць f.; абсу́рд -у m., бязглу́зьдзіца; лухта́f.
Your explanation is an absurdity — Тваё тлумачэ́ньне зусі́м недарэ́чнае
2) дурно́та; неразу́мнасьць, бязглу́здасьць, абсу́рднасьць f.
the absurdity of superstition — неразу́мнасьць забабо́наў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nowhere[ˈnəʊweə]adv.
1. нідзе́, ніку́ды;
nowhere else больш нідзе́
2. няма́ дзе, не́дзе; няма́ куды́, не́куды;
I have nowhere to go. Мне няма куды ісці.
♦
get/go nowhere нічо́га не дасягну́ць, не дабі́цца свайго́, пацярпе́ць фія́ска;
nowhere to be found бяссле́дна зні́кнуць, як у ваду́ ка́нуць, нідзе́ няма́ (чаго-н.);
nowhe re near ніко́лькі, зусі́м не;
Lions are nowhere near as fast as cheetahs. Львы бегаюць зусім не так хутка, як гепарды;
From out of nowhere he asks me to marry him! І тут, ні з таго ні з сяго, ён прапануе мне стаць яго жонкай!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Галіна́ (БРС, Шат.). Параўн. у Насовіча голина ’галіна дрэва, асабліва без лісця’. Утварэнне суфіксам *‑ina ад *golъ ’голы’ (параўн. адносна семантыкі галлё, гл.). Форма *golina са значэннем ’галіна, галінка’, здаецца, толькі беларуская. У рус. гаворках голина́ — гэта ’голае месца, голая зямля’, ’аўчына са збрытай шэрсцю, на якой вышываюць’ (гл. СРНГ), ва ўкр. мове голина́ ’адборны зерневы хлеб, акрамя аўса’ (Грынч.). Таму можна лічыць бел.галіна́ самастойным утварэннем, пашыраным толькі на бел. тэрыторыі.
Га́ліна ’асобная паляна ў лесе, асобная чыстая прастора сярод кустоў’ (Цэнтр. і Усх. Палессе) (Яшкін). Падрабязна аб гэтай групе слоў, зыходным для якіх з’яўляецца *galo, *galь з цэнтрам пашырэння ў Палессі, гл. Талстой, Геогр., 104–110. Зыходным для гэтага геаграфічнага тэрміна трэба лічыць прасл.*golъ ’голы’ (*gal‑, *gol‑ — гэта старое чаргаванне галосных, яшчэ з праславянскай эпохі). Такім чынам, першаснае значэнне слова было ’адкрытая, незарослая, голая мясціна’. Магчыма, сюды адносіцца і га́лка ’месца паміж кустамі, дае расце трава’ (Яшкін), але гэта не зусім надзейна, таму што корань *gal‑ аб’яднаў, здаецца, зусім не роднасныя па паходжанню словы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bend2[bend]v.(bent)
1. гнуць; гну́цца; выгіба́ць; выгіба́цца
2. нахіля́ць; схіля́цца, нахіля́цца
3. паваро́чваць;
The road bends to the right. Дарога паварочвае направа.
♦
bend one’s mindfml прысвяці́ць сябе́ (чаму-н.);
bend the truth быць не зусі́м шчы́рым;
on bended knees на сагну́тых нага́х; ліслі́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)