Валасе́нь1 ’пухір на пальцах, хвароба’ (Нас.). Насовіч тлумачыць, што хвароба названа так таму, што яе выклікае быццам бы чарвяк, падобны да воласа (Нас., 65).
Валасе́нь3 ’нітка або жылка ў вудзе’ (бых., КЭС), валаснік ’тс’ (Гарэц.). Да волас, з якога робіцца такая жылка.
Валасе́нь4 ’моцная высокая трава’ (Маш.), валасень, валасняк ’расліна, Hieracium pilosella L.’. Да волас.
Валасе́нь5 ’від чарвяка, Nematomorpha, Gordiacea’ (КЭС). Назва дадзена за валасападобнае цела (БелСЭ, 2, 567).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дуба́с ’вялікі, тупы нож’ (Нас.: Вілен., Ковен., Гродз. губ.). Укр.дубас ’вялікі нож’. Няясна. Параўн. фармальна ідэнтычнае, але з іншым значэннем рус.дуба́с ’від лодкі’. Магчыма, спачатку ’лодка грубай работы’ > ’грубы прадмет’. Параўн. у рус. гаворках (СРНГ, 8, 223): дубас «с заостренным носом и тупою кормою грубой работы, наподобие простого корыта». Адсюль, відаць, метафарычна: ’грубы, тупы прадмет’ (> ’тупы нож; тупы, вялікі нож’). Лексему дуба́с ’лодка’. Фасмер (1, 548) выводзіць ад *dǫbъ ’дуб’ (насуперак Міклашычу, які зыходзіў з тур.tombaz).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Маты́лькі ’кветкі валошкі, Centaurea cyanus L.’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). З польск.motyl ’сіняк’ і паводле падабенства колераў назва перанеслася на васілёк. Аднак рус.маск.мотылёк ’валошка’ і дан. ’стэпавы бяссмертнік’.
Матылькі́1 ’зацірка’ (ельск., Мат. Гом.). Відавочна, гэта слова адносіцца да рэдкай заціркі, у якой галушкі цяжка злавіць у лыжку, як матылька. Да матылёк (гл.).
*Матылькі́2, матылькі́ ’від узору ткання’ (петрык., Уладз.). Вузкі рэгіяналізм. Да матылёк (гл.). Узор названы паводле «лёгкасці лёту яго кветак, нібы ў матылька».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пупы́р1 ’уздуцце, пухір’ (Цых.), пупырка ’бародаўка’ (Яўс.), пупырышка ’маленькі бугорчык, звычайна на скуры; пупышка’ (ТСБМ), рус.пупырь ’прышч; пухір; пупышка; грыб’, пупырка ’завязь агуркоў’, польск.pępyrz ’пухір’ (1136 г., pampir у запісе, гл. Банькоўскі, 2, 539). Прасл.дыял.*роругь (< *рорь), гл. пуп (Фасмер, 3, 408).
◎ Пупы́р2 ’сава’ (Сцяшк. Сл.). Гукапераймальнае (ад пупу! ’крык птушкі’), параўн. укр.пупенак, пупник ’від птушкі’, балг.пу́панец ’сава, Upupa epops’, пупа ’крычаць пупу! (пра саву)’ і лац. назву птушкі upupa.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Туні́ка ‘старажытнарымскае адзенне накшталт доўгай кашулі; верхняя частка двайной жаночай спадніцы’ (ТСБМ), ту́ніка ‘тс’ (Некр. і Байк.), сюды ж цю́ніка ‘від жаночага верхняга адзення’ (Сл. ПЗБ). Праз польскую ці рускую мовы з лац.tunica (< ctunica) ‘кашуля без рукавоў, якая падпярэзвалася поясам’, паходзіць з мовы, роднаснай арамейскай, параўн. арам.kithū́nā́; апошняе ўзыходзіць да ст.-яўр.kethṓnet ‘сарочка, якую насілі на голым целе’, араб.kutun ‘бавоўна’ (Вальдэ, 1906, 642; Голуб-Ліер, 493; ЕСУМ, 5, 676; SWO, 1980, 782; Сной₂, 792).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
му́зыка
[польск. muzyka < лац. musica, ад гр. musike (techne) = музычнае мастацгва]
1) від мастацтва, які адлюстроўвае рэчаіснасць у гукавых вобразах, а таксама творы гэтага мастацтва;
2) выкананне твораў гэтага мастацтва;
3) перан. прыемнае для слыху гучанне чаго-н. (напр. м. размовы, м. ручая).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цытахрамі́я
(ад лац. citus = хуткі + -храмія)
від чатырохкаляровага друку, пры якім асаблівую ўвагу ўдзяляюць чорнаму клішэ, якое адкрывае дэталі адлюстравання, нейтральныя тоны і блакітныя цені, а астатнія тры клішэ (жоўтае, чырвонае і сіняе) служаць толькі для перадачы на друкарскім адбітку яскравых каляровых тонаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
overlook
1.[,oʊvərˈlʊk]
v.
1) недагле́дзець, не заўва́жыць (памы́лку)
2) не зварача́ць ува́гі на што, дарава́ць
to overlook an offence — дарава́ць зьнява́гу
3) мець від на што-н. з гары́
This high window overlooks half the city — З гэ́тага высо́кага акна́ віда́ць паўго́раду
4) дагляда́ць што (гаспада́рку); кірава́ць чым
5) глядзе́ць на каго́-што, назіра́ць за кім-чым
2.[ˈoʊvərlʊk]
n.
нагляда́льны пункт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aspect
[ˈæspekt]
n.
1) гле́дзішча n.; бок -у m.; аспэ́кт -у m.
to consider a question in all aspects — разгляда́ць пыта́ньне з усі́х бако́ў
2) вы́раз тва́ру, вы́гляд, пагля́д -у m.
3) відm. (у пэ́ўным кіру́нку)
4) бок -у m.
the western aspect of the house — захо́дні бок до́му
5) трыва́ньне n.
imperfective aspect — незако́нчанае трыва́ньне
6) Astrol. фа́за f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Sicht
f -
1) ба́чнасць, від, перспекты́ва
áußer ~ sein — быць не ў по́лі зро́ку
in ~ sein — быць ба́чным, быць у по́лі зро́ку
2) тэ́рмін; час
auf lánge [wéite] ~ — на далёкае бу́дучае, на праця́глы перы́яд ча́су
Wéchsel von kúrzer [lánger] ~ — вэ́ксаль на каро́ткі [до́ўгі] тэ́рмін
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)