уперава́лку, прысл.

Разм. Ісці, рухацца, перавальваючыся з боку па бок. — Я вам кажу, што гэта Польшч[а] ўжо, — гаварыў.. [Калодка], уперавалку сігаючы за Міколам. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціп-ці́п, выкл.

Вокліч, якім падзываюць курэй. Прытоіцца [хітрун] за плотам, нібы цень, І ціхенька курэй прыманьвае з гарода: «Ціп-ціп! Ціп-ціп!» Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўкаві́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і шаўкоўніца. А за хлявом аж да самай Марачанкі цягнуўся абсаджаны з усіх бакоў шаўкавіцамі школьны агарод. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

battle

[ˈbætəl]

1.

n.

1) бітва́, суты́чка f., бой -ю m.

2) змага́ньне n.

a battle of words — спрэ́чка, пале́міка f.

2.

v.i.

браць удзе́л у суты́чцы, змага́цца за што

to battle for justice — змага́цца за справядлі́васьць

3.

v.t.

змага́цца супро́ць каго́-чаго́

to battle a strong current — змага́цца з мо́цнай плы́няй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lósarbeiten

аддз.

1.

vt вызваля́ць (з цяжкасцю)

2.

vi

1) энергі́чна ўзя́цца за рабо́ту

2) (auf A) дамага́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schädel

m -s, - чэ́рап

sich (D) den ~ éinrennen* — (з-за ўпа́ртасці) звярну́ць сабе́ галаву́ [ка́рак]

er hat éinen hárten ~ — ён упа́рты [цвёрдало́бы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wóchenende

n -s

1) уік-эны́; штотыднёвы адпачы́нак (з другой паловы пятніцы да панядзелка)

2) агля́д за тддзень (у газеце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bequémen

(sich) (mit D) задаво́львацца (чым-н.); (zu D з inf + zu) бра́цца за што-н., пачына́ць (што-н. рабіць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мінітме́н

(англ. minute-man)

1) салдат народнай міліцыі ў час вайны Паўн. Амерыкі з Англіяй за незалежнасць у 1775—1783 гг.;

2) член адной з прафашысцкіх арганізацый у ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кры́ўдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

Адчуваць крыўду, прымаць што‑н. за крыўду. Крыўдзіцца за непавагу. Крыўдзіцца на сябра. □ Мікалай крыўдзіцца пачаў, крычаць на Костуся, што той не паклікаў яго. Чорны. Ціхон Ціханавіч не ўмеў крыўдзіцца і мірыўся з усім, што тварылася дома. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)