Verbum

ацёклы, ‑ая, ‑ае.

Які мае ацёчнасць. Яго твар, крыху ацёклы, але мала маршчыністы. Кулакоўскі.

антрапаме́трыя, ‑і, ж.

Антрапалагічнае даследаванне, якое заключаецца ў вымярэнні чалавечага цела і яго частак.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і metron — мера.]

абта́лы, ‑ая, ‑ае.

Вызвалены ад лёду, снегу ў выніку яго раставання. Абталыя берагі ракі.

дэфіні́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Дакладнае лагічнае азначэнне паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго адзнакі.

[Лац. definitio.]

кінасеа́нс, ‑а, м.

Час, які адводзіцца па дэманстрацыю кінафільма, а таксама сама дэманстрацыя яго.

лімана́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліманаду, звязаны з яго вытворчасцю і продажам.

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

нетрыва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць нетрывалага. Рэвалюцыя зламала стары лад жыцця, паказала яго нетрываласць. Адамовіч.

прымітыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік прымітывізму. Стыль яго [Драздовіча] малюнкаў блізкі да прымітывістаў. Шматаў.

псеўдамаста́цтва, ‑а, н.

Тое, што не з’яўляецца сапраўдным мастацтвам, а толькі выдаецца за яго.