прастытуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што. Прымусіць (прымушаць) да занятку прастытуцыяй.

2. перан.; каго-што. Зрабіць (рабіць) прадажным, падкупным. Прастытуіраваць прэсу.

[Ад лац. prostituere — ганьбіць, няславіць, аддаваць на ганьбу, знявагу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкагнасцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Зрабіць (рабіць) разведку перад пачаткам баявых дзеянняў. Рэкагнасцыраваць дарогу.

2. Абследаваць (мясцовасць) для правядзення геадэзічных работ.

[Ад лац. recognoscere — разглядаць, даведвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сна́йпер, ‑а, м.

Меткі стралок, майстар меткай стральбы. — Ну, а што ты ўмееш рабіць? — спытаў у Людвіка камандзір роты. — Страляць, — адказаў той. — Я снайпер. Кулакоўскі.

[Англ. sniper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліпме́йкер

(англ. clipmaker, ад clip = стрыгчы, рабіць выразкі + maker = стваральнік)

спецыяліст па вытворчасці відэакліпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

стагна́цыя

(англ. stagnation, ад лац. stagnare = рабіць нерухомым)

застой у эканоміцы, вытворчасці, грамадскім жыцці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абагульня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Знаходзіць агульнае ў розных думках, фактах, выказваннях і на падставе гэтага рабіць вывад. Трэба вучыць маладога аўтара абагульняць факты і рабіць з іх пэўныя філасофскіх вывады. Чорны. // Знаходзіць што‑н. вернае пераймання ў дзейнасці розных людзей, прадпрыемстваў, устаноў і рабіць гэта здабыткам усіх. Абагульняць вытворчы вопыт. // Пераносіць рысы адной з’явы на ўсе падобныя ёй. Навошта абагульняць.

2. Назіраючы за пэўнай катэгорыяй людзей, знаходзіць характэрнае і на падставе гэтага ствараць мастацкі вобраз; тыпізаваць. Пісьменніку трэба ўмець абагульняць жыццёвыя з’явы і факты ў мастацкіх вобразах і іх узаемаадносінах.

3. Аб’ядноўваць, злучаць у нешта адзінае. Абагульняць напевы адзінай мелодыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самату́гам нареч.

1. (без помощи тягловой силы) на себе́;

цягну́ць воз с. — тащи́ть воз на себе́;

2. перен. свои́ми си́лами;

рабі́ць с. — де́лать свои́ми си́лами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́бушаваць ’выкінуць’ (Жд., 3). Відаць, да бушаваць ’шумець, энергічна рабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кні́каць ’кланяцца прысядаючы’ (Нас.). Рабіць кніксен з ням. knicksen ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

архаізава́ць

(гр. archaizo)

пераймаць прыёмы старых пісьменнікаў, майстроў мастацтва, засвойваць іх манеру; рабіць што-н. падобным на старое.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)