то́кавішча Месца, дзе быў ці ёсць ток для малацьбы (Лёзн. Касп., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

why​1 [waɪ] n. : the whys and the wherefores прычы́ны і падста́вы;

Every why has a wherefore. На ўсё ёсць свае прычыны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spare​1 [speə] n. запа́с, запасна́я ча́стка (для машыны);

Don’t worry. I’ve got a spare. Не хвалюйся. У мяне ёсць запасная шына.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

быткамбіна́т, ‑а, м.

Камбінат бытавога абслугоўвання. У нас ёсць і дзіцячыя сады, яслі, і сталовая, і быткамбінат. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́бер-канду́ктар, ‑а, м.

Уст. Галоўны кандуктар. — Тут, на Новым Свеце, — гэта за чыгункаю — ёсць обер-кандуктар. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што і чаго каму. Даць у доўг.

П. каму-н. грошы або грошай.

2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

П. у каго-н. грошы (грошай).

◊

У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (разм., неадабр.) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незак. пазыча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

◊

Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтэ́рас, -су м., разг. (деловая надобность) де́ло;

у мяне́ да вас ёсць і. — у меня́ к вам есть де́ло;

◊ добры і.! — хоро́шенькое де́ло!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змо́га ж разм

1.:

што ёсць змо́гі aus Léibeskräften;

2. (стомленасць) Müdigkeit f -, Erschöpfung f -, Entkräftung f -;

да змо́гі bis zur Erschöpfung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ко́е-че́й мест. сяго́-таго́, некато́рых, чые́-нічые́;

в ру́кописи есть ко́е-чьи́ замеча́ния у ру́капісе ёсць заўва́гі некато́рых (чые́-нічые́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вальдшнэ́п

(ням. Waldschnepfe)

птушка атрада сеўцападобных, якая жыве ў лясах, дзе ёсць ручаі, балоты; аб’ект спартыўнага палявання; слонка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)