fairly

[ˈferli]

adv.

1) сумле́нна; справядлі́ва

2) до́сыць, даво́лі

3) факты́чна; зусі́м, ца́лкам

4) я́сна, выра́зна (піса́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мыдля́цца ’падлашчвацца’ (астрав., Сл. ПЗБ). Не зусім ясна. Відавочна, кантамініраванае ўтварэнне, адным з кампанентаў якога з’яўляецца польск. mydlkować ’віляць, круціць, хітрыць, маніць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пахаду́шкі, походу́шкі ’прасніца з днішчам’ (Уладз.). Не зусім ясна. Магчыма ад тпаход < пахаджаць < хадзіць (гл.) — з такой прасніцай хадзілі на папрадухі (вячоркі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэмараліза́цыя, ‑і, ж.

1. Упадак нораваў, маральнае разлажэнне. Дэмаралізацыя арыстакратыі.

2. Упадак духу, дысцыпліны. Дэмаралізацыя арміі. □ Было ясна, што з дапамогаю салдат і афіцэраў, якія спачуваюць пам, было лягчэй выканаць задачу дэмаралізацыі тылу ворага. Казлоў.

[Фр. démoralisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяша́нне, ‑я, н.

Дзейны ўдзел у чым‑н., актыўнае ўніканне ў што‑н. Чаго маўчыць маці, ясна: не хоча пакрыўдзіць Ліну сваім умяшаннем у іхнія сямейныя справы. Гаўрылкін. // Дзеянні, якія спыняюць што‑н. Хірургічнае ўмяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́шне, прысл.

Разм. Звыш меры, занадта. Сяргей апраўдваецца залішне голасна, і Юрка прыкрывае яму рот далонню. Курто. Іван.. Цярэшка быў проста маўчун і не любіў залішне гаварыць там, дзе і без таго ўсё было ясна. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сару́к ’шарпак’ (Мат. Гом.). Не вельмі ясна. Мабыць, дыялектная форма ад серан, шэрань, дзе ‑ан, ‑ань успрымалася як суфікс і было заменена суф. ‑ук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

такто́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць тактоўнага. Прысутным кінулася ў вочы вялікая спрактыкаванасць камандзіра палка, тактоўнасць у абыходжанні. Ні аднаго лішняга слова: сціпла, коратка, ясна. Алешка. Строгасць, прынцыповасць маладога кіраўніка ўдала дапаўняюцца добразычлівасцю, вытрымкай, тактоўнасцю, увагай да людзей. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕ́ЛАЕ ВО́ЗЕРА,

у Беларусі, ва Ушацкім раёне Віцебскай вобл., у бас. р. Ушача, за 6 км на ПдЗ ад г.п. Ушачы. Пл. 0,21 км², даўж. 750 м, найб. шыр. 460 м, найб. глыб. 5,1 м. Пл. вадазбору каля 1 км².

Схілы катлавіны разараныя, на У і ПнУ пад лесам і хмызняком. Берагі нізкія, пясчаныя, месцамі сплавінныя. У цэнтры невял. востраў. Зарастае да глыб. 4 м; у флоры рэдкі для Беларусі від — наяда марская. На ПдЗ злучана ручаём з воз. Ясна.

т. 2, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

articulate

[ɑ:rˈtɪkjələt]

1.

adj.

1) выра́зна вымаўля́ны

articulate speech — выра́зная вымо́ва

2) здо́льны я́сна выка́звацца

3) выра́зны, я́сна вы́казаны

4) кале́нчаты; суста́ўчаты; чле́ністы

The backbone is an articulate structure — Сьпі́нны хрыбе́т ма́е чле́ністую будо́ву

2. [ɑ:rˈtɪkjəleɪt]

v.t.

выра́зна вымаўля́ць

3.

v.i.

выра́зна гавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)