падгнісці, ‑гніе; зак.

1. Згніць знізу, у ніжняй частцы. Дрэва падгніло. ▪ Падгніе, упадзе слуп — паваліцца і ўвесь плот. Карпаў.

2. Крыху, злёгку загніць. Яблык падгніў. ▪ Падлога падгніла, і дошкі хістаюцца пад нагамі. Колас. // перан. Прыйсці ў заняпад, вырадзіцца. Капіталістычны свет падгніў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eyeball1 [ˈaɪbɔ:l] n.

1. anat. во́чны я́блык

eyeball to eyeball infml твар у твар;

be up to one’s eyeballs in work/debt быць па ву́шы ў рабо́це/даўга́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

father1 [ˈfɑ:ðə] n.

1. ба́цька

2. ствара́льнік

3. pl. fathers про́дкі

like father, like sonя́блык ад я́блыні недалёка ко́ціцца; яко́е дрэ́ва, такі́ клін, які́ бацька, такі́ сын

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разла́д, -ду м.

1. разла́д;

р. у пра́цы — разла́д в рабо́те;

2. раздо́р;

сяме́йны р. — семе́йный раздо́р;

я́блык ~дуя́блоко раздо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Анто́наўка ’гатунак яблык’, рус. антоновка ’тс’, этымалагічна яблыка з Антонавак; укр. антонівка. У рускіх слоўніках з 1843, з рускай у інш. слав. мовы (Шанскі, 1, А, 119). Патрэбна ўдакладненне месца, адкуль пашырыўся гатунак. Бел. антон (КТС) ’антонаўка’ ў выніку усячэння антонаўка па ўзору анісанісаўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасходзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.

Сысці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. [Максім:] — Трымалі доўга не за тое, што я вялікі чалавек, а таму, што моцна скатавалі. Не хацелі людзям паказваць збітага на горк[і] яблык. А калі трохі зажыло, пасходзілі сінякі, мяне і перавялі сюды. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прымусіць адваліцца, упасці, ударам зрушыць з месца.

    • З. з ног.
    • З. яблык з дрэва.
    • З. варожы самалёт.
  2. Стаптаць, скрывіць.

    • З. абцасы.
  3. Моцна пабіць, знявечыць пабоямі.

    • З. да паўсмерці.
  4. Знізіць, збавіць.

    • З. цану.
    • З. тэмпературу лякарствамі.
    • З. гонар.
  5. пераноснае значэнне: Адхіліць ад правільнага шляху; заблытаць.

    • З. з дарогі.
    • З. з панталыку (выклікаць замяшанне, заблытаць).
    • З. цяжкім пытаннем.

|| незакончанае трыванне: збіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

во́чныII (у адносінах да вока) Áugen , Aug ;

во́чныя хваро́бы Áugenkrankheiten pl анат во́чны нерв Séhnerv m -s і -en, -en, Áugennerv m;

во́чны я́блык Áugapfel m -s, -äpfel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шафранавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шафрану (у 1 знач.). Шафранавая кветка.

2. Прыгатаваны з шафранам (у 2 знач.). Шафранавая гарэлка. Шафранавыя піражкі. Шафранавае цеста.

3. Аранжава-жоўты, як быццам намаляваны шафранам (у 2 знач.). Шафранавы колер.

4. Які з’яўляецца шафранам (у 3 знач.). Шафранавы яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Памідо́р ’аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з чырвонымі або жоўтымі пладамі, прыдатнымі для яды; плод гэтай расліны’ (ТСБМ, Кіс.), памідо́ра, памідо́рына ’плод памідора’ (Янк., Янк. 1). З рус. помидо́р(ы) ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 73, 88), дзе запазычана з італ. мн. pomidʼoro < pomo dʼoro літар. ’залаты яблык’ (Фасмер, 3, 323).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)