Па́сія 1 ’набажэнства пасля вячэрні ў нядзелі Вялікага посту ў памяць пакут Госпада — чытанне перадвялікадных евангелляў’ (Нас.). З польск. pasja ’пакуты Госпада’, якое з лац. passio < pati ’цярпець, пераносіць пакуты’ (Брукнер, 398).
Па́сія 2 ’раздражнёнасць, раз’юшанасць, лютасць’ (Нас.), ст.-бел. пассия, пассыя ’страсць’ (пач. XVII ст.) запазычана са ст.-польск. passyja ’тс’, якое з лац. passio, ‑ōnis ’страсць, афект’ (Булыка, Лекс. запазыч., 136; Варш. сл., 4, 75).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́рап ’страх, перапуд’ (Нас.). Укр. то́роп ’замяшанне, разгубленасць’, рус. о́торопь ’збянтэжанасць’, ц.-слав. утрапъ ’зрушэнне, ссоўванне’, ’вар’яцтва’; славен. trȁp ’дурань, ёлупень’, балг. тра́пен ’збіты з панталыку’. Прасл. *torpъ ад *torpiti ’рабіцца адубелым, скарчанелым’ (гл. тарапіцца 2), якое праз чаргаванне галосных звязана з прасл. *tьrpěti (гл. цярпець) (Фасмер, 4, 85; Бязлай, 3, 213; Сной₂, 777–778; Махэк₂, 391; ЕСУМ, 5, 607). Сюды ж тарапа́ны ’страх’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
swallow3 [ˈswɒləʊ] v.
1. глыта́ць; хава́ць;
The aircraft was swallowed (up) in the clouds. Самалёт схаваўся ў хмарах.
2. цярпе́ць, трыва́ць
♦
swallow an insult праглыну́ць абра́зу;
swallow one’s words браць свае́ сло́вы наза́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сано́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. У дарэвалюцыйнай Расіі і за мяжой — які займае высокае службовае становішча, з’яўляецца саноўнікам. Вядома: паэт вядомы Напісаў палкую оду, Чытаў яе на званым абедзе Ў прысутнасці саноўных асоб. Жычка. // Звязаны з дзейнасцю саноўнікаў, іх спосабам быцця. [Размова] была непрыемная Валуеву, але мусіў цярпець. Даносу і плётак не будзе. Па-першае, дваране і людзі свайго саноўнага кола, па-другое, удваіх. Караткевіч.
2. Іран. Уласцівы саноўніку; важны. Саноўны стыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
forbear
I [fɔrˈber]
v.i., v.t. -bore, -borne, -bearing
1) устры́мвацца
2) быць цярплі́вым, вало́даць сабо́ю
3) Obsol. цярпе́ць; перано́сіць, перажыва́ць
II [ˈfɔrber]
гл. forebear
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
няста́ча ж
1. (недахоп) Mángel m -s, Mängel (чаго-н an D), dríngender Bedárf; Knáppheit f - (у забеспячэнні);
цярпе́ць няста́чу ў чым-н Mángel an etw. (D) léiden*;
2. (беднасць) Not f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
го́лад, -ду м., прям., перен. го́лод;
паме́рці з ~ду — умере́ть с го́лоду;
кні́жны г. — кни́жный го́лод;
◊ мары́ць ~дам — мори́ть го́лодом;
цярпе́ць хо́лад і г. — терпе́ть хо́лод и го́лод;
г. не цётка — посл. го́лод не тётка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
напуска́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да напусціць.
•••
На вочы не напускаць каго — не цярпець, адносіцца з пагардай, жорстка. І біў [Лёня] мяне не менш, як у той казцы дзед казу. Маці, якая і сама не напускала на вочы мяне за гультаяватасць, і то аднойчы не сцярпела: — Ды годзе табе яго дубасіць... Сачанка.
напуска́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Даць магчымасць увайсці, пранікнуць вялікай колькасці каго‑, чаго‑н. Напускаць мух у хату. Напускаць дыму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zusámmenbeißen
* vt сціска́ць (зубы)
die Zähne ~ — сці́снуць зу́бы (ад болю); узя́ць сябе́ ў ру́кі; цярпе́ць, сці́снуўшы зу́бы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
abominate
[əˈbɑ:mɪneɪt]
v.t.
1) гі́дзіцца; адчува́ць агі́ду; ненаві́дзець
to abominate unfairness — ненаві́дзець несправядлі́васьць
2) не цярпе́ць, не выно́сіць
She abominates hot weather — Яна́ ня це́рпіць гарачыні́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)