вы́месіць, ‑мешу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

Размінаючы, дабіцца патрэбнай якасці; замясіць. Вымесіць цеста, гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замясі́цца, ‑месіцца; зак.

Ператварыцца ў вязкую масу ў выніку замешвання ​1. Цеста густа замясілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што і чаго.

Месячы, дадаць. Прымясіць мукі ў цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Раскідаць што‑н. густое, ліпкае. Разляпаць цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пельме́ні, -яў, адз. -ме́нь, -я, м.

Кулінарны выраб — род маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам і адвараных у кіпетні.

Сібірскія п.

|| прым. пельме́нны, -ая, -ае.

П. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмясі́ць, -мяшу́, -ме́сіш, -ме́сіць; -ме́шаны; зак., што і чаго.

Месячы, дабавіць.

П. мукі ў цеста.

|| незак. падме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падме́шванне, -я, н. і падме́ска, -і, ДМ падме́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

1. Інтэнсіўна мяшаючы, размяшаць, зрабіць раўнамерным раствор чаго-н.

Р. цеста на бліны.

2. Разбіць, размалаціць (разм.).

Р. збанок.

|| незак. раскало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упёк, ‑у, м.

Спец. Розніца паміж вагой цеста, пасаджанага ў печ, і вагой выпечанага хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестамясі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына, якая замешвае цеста. Механічная цестамясілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Прыстасаванне для рэзання цеста. Аўтаматычная цестарэзка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)