задаць, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасца, ‑дадуць; пр. задаў, ‑дала, ‑ло; заг. задай; зак.
1. што. Прапанаваць, даручыць выканаць што‑н. Задаць урок. Задаць пытанне. ▪ — Я, Васіль Андрэевіч, мінулы раз не быў на ўроку і не ведаў, што нам гадалі. Чарнышэвіч.
2. што. Вызначыць, указаць. Задаць курс караблю.
3. што. Зрабіць, арганізаваць. Задаць баль. // таксама чаго. Учыніць, нарабіць (чаго‑н. непрыемнага). Задаць клопату. Задаць страху.
4. Разм. Набіць, адлупцаваць. Недалёка плакаў хлапец, відаць, той Федзя, якому маці добра задала, што доўга не ішоў дахаты. Шамякін.
•••
Задаць дзёру (драла, драпака) — тое, што і даць дзёру (драла, драпака) (гл. даць).
Задаць дыхту — тое, што і даць дыхту (гл. даць).
Задаць жару — тое, што і даць жару (гл. даць).
Задаць задачу каму — паставіць у цяжкае становішча, стварыць для каго‑н. цяжкасці, якія неабходна пераадолець. — Ну, браце, і задала твая Вараноўская нашым бабам задачу... Сон страцім. Васілевіч.
Задаць лазню — тое, што і даць лазню (гл. даць).
Задаць лататы — тое, што і даць лататы (гл. даць).
Задаць перцу — тое, што і даць перцу (гл. даць).
Задаць пытлю — тое, што і даць пытлю (гл. даць).
Задаць тон — а) указаць хору танальнасць перад спяваннем; б) паказаць прыклад у чым‑н., стаць узорам для іншых. Тон у рабоце задалі перадавікі.
Задаць храпака — тое, што і даць храпака (гл. даць).
Задаць чосу — тое, што і даць чосу (гл. даць).