адно́йчы, прысл.

1. Адзін раз.

Толькі а. я ездзіў на мора.

2. Аднаго разу, калісьці.

А. вечарам здарылася нечаканае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

1. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха.

2. толькі адз. Драўніна, матэрыял гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

множналі́кавы, -ая, -ае.

У выразе: множналікавы назоўнік — назоўнік, які ўжыв. толькі ў форме множнага ліку, напр.: вароты, сані, шахматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́завы, -ая, -ае.

Прыгодны на адзін раз, які робіцца толькі раз або за адзін прыём.

Р. білет.

Разавая дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рацыяналісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рацыяналізм.

2. Які абапіраецца толькі на патрабаванні логікі, розуму, развагі.

|| наз. рацыяналісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

as soon as

як то́лькі

as soon as you can — як то́лькі змо́жаце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

only​2 [ˈəʊnli] adv. то́лькі;

if only калі́ б то́лькі;

only just то́лькі што;

only too ве́льмі, на́дта, надзвы́чай;

I saw him only yesterday. Я бачыў яго толькі ўчора;

Only a doctor can do that. Толькі ўрач можа гэта зрабіць;

You only have to look at this man to see he doesn’t eat enough. Дастаткова толькі глянуць на гэтага чалавека, каб зразумець, што ён недаядае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tylko

толькі;

tylko zacznij, ja będę kontynuował — ты толькі пачні, а я працягну;

zrobię wszystko, tylko nie to — я ўсё зраблю, толькі не гэта;

posłuchaj tylko — ты толькі паслухай;

tylko nie on! — толькі не ён!;

gdyby (jeśli) tylko — калі толькі;

jak tylko — як толькі;

nie tylko ..., ale (również) ... — не толькі ..., але (і) ... ;

tylko co разм. толькі што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наву́ка, -і, ДМ -ву́цы, мн. -і, -ву́к, ж.

1. Сістэма ведаў аб заканамернасцях развіцця прыроды, грамадства і мыслення, а таксама асобная галіна гэтых ведаў

Развіццё навукі.

Гуманітарныя навукі.

2. толькі адз. Навыкі, веды, якія чалавек атрымлівае ў выніку свайго навучання або жыццёвага вопыту.

Гэтая справа патрабуе навукі.

3. толькі адз. Павучанне, настаўленне; урок.

Гэта будзе навукай на ўсё жыццё.

4. толькі адз. Навучанне, вучоба (разм.).

Хлопец здатны да навукі.

|| прым. навуко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Навуковая праблема.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

песімі́зм, -у, м.

Светаадчуванне, прасякнутае нявер’ем у будучае, схільнасцю бачыць ва ўсім толькі адмоўнае; проціл. аптымізм.

|| прым. песімісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)