падтэ́кст, ‑у, М ‑сце, м.

Унутраны, прыхаваны сэнс якога‑н. тэксту, выказвання. [Іван Іванавіч] не ўсё дагаварваў, у яго апошніх словах: «Вы разумееце мяне?» — быў падтэкст. Людміла яго зразумела. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літара́льны​1

(польск. literalny, ад лац. litteralis)

1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);

2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

цаца́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

У выразе: абяцанка — цацанка, а дурню радасць — прыказка, сэнс якой у тым, што дурань радуецца абяцанню, якое можа не ажыццявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

import​1 [ˈɪmpɔ:t] n.

1. і́мпарт, уво́з

2. pl. imports тава́ры, што ўво́зяцца;

prohibited imports тава́ры, забаро́неныя для ўво́зу

3. fml значэ́нне, сэнс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sanity [ˈsænəti] n.

1. здаро́вы ро́зум, душэ́ўная раўнава́га

2. разва́жлівасць;

bring some sanity into a difficult situation уне́сці здаро́вы сэнс у ця́жкую сітуа́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

znaczenie

н. значэнне; сэнс;

znaczenie historyczne — гістарычнае значэнне;

znaczenie przenośne — пераноснае значэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыда́ць канц

1. zúgeben* vt, hinzúfügen vt, zúlegen vt; zúteilen vt, unterstéllen vt (вайск);

2. (сэнс і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

прыда́ць другі́ сэнс éinen ánderen Sinn verléihen*;

прыда́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

таямні́часць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць таямнічага (у 1–3 знач.).

2. Нешта невядомае, незразумелае; загадкавасць. Гаварылася .. [слова «сацыяліст»] ціха, шэптам, а самы ж сэнс яго агортваўся нейкаю таямнічасцю, не выклікаючы рэальнага значэння. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Знайсці правільны адказ на загаданае; адгадаць.

Р. рэбус.

Р. загадку.

2. каго-што. Зразумець сэнс чаго-н. незразумелага, уясніць характар каго-, чаго-н.

Р. чалавека.

Р. намеры праціўніка.

|| незак. разга́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разга́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тума́нны, -ая, -ае.

1. гл. туман.

2. Ахутаны, засланы туманам.

Т. бераг ракі.

Туманная раніца.

3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.

Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.

4. перан. Які мае няясны сэнс; незразумелы.

Туманныя разважанні.

5. перан. Невыразны, цьмяны.

Туманныя вочы.

Т. позірк.

|| наз. тума́ннасць, -і, ж. (да 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)