абагульне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагульняць — абагульніць.

2. Агульны вывад, правіла, заснаваныя на вывучэнні асобных фактаў, з’яў. Шырокія абагульненні. Схільнасць да абагульненняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

располо́женность ж.

1. (симпатия) прыхі́льнасць, -ці ж.;

2. (наклонность, восприимчивость) схі́льнасць, -ці ж., нахі́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

артрыты́зм

(ад артрыт)

схільнасць да захворвання суставаў у выніку парушэння абмену рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

візіяне́рства

(ад візіянер)

схільнасць да прывідных, фантастычных уяўленняў, стварэння паветраных замкаў; пражэкцёрства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыятэ́з

(гр. diathesis)

схільнасць арганізма да некаторых захворванняў, напр. да праяўленняў алергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міфама́нія

(ад міф + манія)

анамальная схільнасць да выдумак, фантазіравання, апавядання неверагодных гісторый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сла́басць, -і, ж.

1. гл. слабы.

2. Недахоп фізічных сіл; недамаганне.

Ад слабасці цяжка стаяць на нагах.

3. Недастатковая цвёрдасць і паслядоўнасць у правядзенні чаго-н.

Тут ён праявіў с.

4. перан. Прывычка, схільнасць, ад якой няма жадання адмовіцца (разм.).

С. да азартных гульняў.

Оперны тэатр — мая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накло́нность ж.

1. (склонность) схі́льнасць, -ці ж., нахі́л, -лу м.;

накло́нность к мечта́тельности схі́льнасць (нахі́л) да летуце́ннасці;

2. (наклонное положение, покатость) уст. нахі́ленасць, -ці ж.;

накло́нность экли́птики астр. нахі́льнасць эклі́птыкі;

дурны́е накло́нности дрэ́нныя схі́льнасці (нахі́лы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кава́рства, ‑а, н.

Схільнасць да каварных учынкаў, замыслаў; вераломства. // Каварныя ўчынкі, замыслы. Наша грамадства вызвалена ад сацыяльная, несправядлівасці і яго адвечных спадарожнікаў — прадажнасці і каварства. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рахункаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Служачы бухгалтэрыі, спецыяліст па рахункаводству. Калгасны рахункавод. □ [Лупянка] за рахункавода паставілі, бо вельмі ж разбіраўся ў лічбах, меў схільнасць да іх. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)