Свяцільня з абажурам на высокай падстаўцы, якая ставіцца на падлогу. Можна хіба толькі пасля вячэры сесці ў крэсла пад таршэрам і, перагортваючы газеты, сказаць жонцы, як звычайную навіну: — Проста смех, Рытачка: Арсена Уладзіміравіча ў гарком вызывалі.Скрыган.
[Фр. torchére.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпаве́дна (чаму) прыназ. laut (G, D), nach (D); entspréchend (D) (ставіцца звычайнапасляназ.); gemäß (G) (ставіцца звычайнапасляназ.); in Überéinstimmung (mit D);
адпаве́дна пла́ну plángemäß;
адпаве́дна зако́ну láut Gesétz, in Überéinstimmung mit dem Gesétz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
decimal[ˈdesɪml]adj.math. дзесятко́вы;
the decimal point кро́пка, яка́я ста́віцца ў лі́ках (0.25);
a decimal fraction дзесятко́вы дроб
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sceptical[ˈskeptɪkl]adj.(of/about) скепты́чны;
be sceptical of smth.ста́віцца да чаго́-н. скепты́чна, сумнява́цца ў чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фармалі́ст
(ад лац. formalis = які датычыць формы)
1) той, хто фармальна ставіцца да чаго-н. са шкодай для справы;
2) паслядоўнік фармалізму 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ма́ксімум, ‑у, м.
1. Найбольшая велічыня, колькасць чаго‑н.; проціл. мінімум. Затраціць максімум энергіі.
2.узнач.прысл. Самае большае; не больш як. Засталося прайсці максімум пяць кіламетраў.
3.узнач.нязм.прым. (ставіцца пасля азначаемага слова). Тое, што і максімальны. Праграма-максімум.
[Лац. maximum — найбольшае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
traktować
незак.
1. адносіцца; ставіцца;
traktować kogo z góry — ставіцца да каго з пагардай (звысоку);
traktować kogo źle — ставіццада каго дрэнна;
traktować z przymrużeniem oka — не ўспрымаць усур’ёз;
2. трактаваць;
3. абмяркоўваць;
traktować o czym — абмяркоўваць што;
4. трактаваць; частаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
піло́н
(іт. pilone, ад гр. pylon = вароты)
масіўная калона, якая служыць апорай перакрыццяў або ставіцца па баках уваходаў у паркі, на масты і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Перагародка, якая ставіцца як перашкода на бегавой дарожцы, арэне цырка і інш.
2. Наогул перашкода для чаго-н.
Супрацьапоўзневы б.
3. Рыса перад кожным з удзельнікаў дуэлі, якую яны не павінны пераступаць пры стральбе (уст.).
4.перан. Тое, што перашкаджае ажыццяўленню чаго-н., затрымлівае развіццё адпаведнай дзейнасці.
Гукавы б.
|| прым.бар’е́рны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Не́клус ’маленькі вулейчык, які ставіцца для лоўлі раёў’ (Сцяшк.). Няясна, улічваючы геаграфію слова, можна выказаць здагадку аб сувязі з польск.kłusować ’бяспраўна паляваць’, klusanie ’бадзянне’ і пад.; параўн., аднак, рус.неклеус ’маленькі вулей’ (іван., СРНГ). Гл. таксама навуз, навузнік.