былі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Адно каліва травы, сцяблінка, травінка. Запыніш крок. Спакой і ціш — Былінка нават не схіснецца. Колас. Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе.., былінкі прашываюцца праз леташні ліст. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угомо́н разг. (покой) спако́й, -ко́ю м.;

нет на них угомо́ну няма́ на іх спако́ю;

не знать угомо́ну не ве́даць спако́ю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

duchowy

духоўны, душэўны;

przywódca duchowy — духоўны правадыр (лідэр);

spokój duchowy — душэўны спакой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únbedingt

1.

a

1) безумо́ўны

2) абсалю́тны (спакой, поспех)

2.

adv безумо́ўна, абавязко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заспакае́нне н

1. (дзеянне) Berúhigung f -, Beschwíchtigung f -; Besänftigung f - (змякчэнне); Línderung f - (тс болю);

для заспакае́ння zur Berúhigung;

2. (спакой) Rúhe f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cool​1 [ku:l] n.

1. the cool прахало́да, халадо́к;

the cool of the evening вячэ́рняя прахало́да

2. спако́й, спако́йнасць, стры́манасць

♦

keep/lose one’s cool infml захо́ўваць/губля́ць самакантро́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disturb [dɪˈstɜ:b] v.

1. паруша́ць спако́й; турбава́ць;

Do not disturb. Hе турбаваць (таблічка ў гатэлі).

2. непако́іць; хвалява́ць;

He was disturbed by the news. Навіна ўсхвалявала яго.

3. заміна́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. Датыкацца, дакранацца да каго-, чаго-н.; чапаць.

К. рукой.

Нельга к. ядавітыя расліны.

2. Парушаць чый-н. спакой, турбаваць; закранаць каго-, што-н. у гутарцы, прамове.

Яна не хацела кранаць маці.

Аграном кранаў пытанні ўрадлівасці глебы.

3. перан. Хваляваць, расчульваць.

Маё сэрца кранаюць родныя краявіды.

4. Прыводзіць у рух.

Паравоз кранае вагоны.

|| зак. крану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак., каго-што.

1. Прыводзіць у стан трывогі (у 1 знач.), хвалявання.

Трывожыла становішча на фронце.

2. Парушаць спакой каго-, чаго-н., турбаваць.

Не трэба яго т.

3. перан. Бударажыць мінулае, перажытае.

4. Раздражняць, раз’ятрываць.

Т. рану.

|| зак. устрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 1 знач.), стрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2 знач.) і патрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., каго-што.

Разм.

1. Узбударажыць, выклікаць супярэчлівыя пачуцці, прывесці ў замяшанне; устрывожыць. Узбаламуціць людзей. □ Песня мяне растрывожыла, узбаламуціла. Бядуля. Відаць, яго спакой узбаламуцілі даччыныя словы. Мурашка.

2. Узбунтаваць. [Ахрэм:] — Галота праклятая! Не... не ўзбаламуціць вам вёскі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)