пра́зднество ср. свя́та, -та ср.; (празднование) святкава́нне, -ння ср.; (торжество) урачы́стасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vrfeier

f -, -n пярэ́дадзень [пярэ́дадне] свя́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlfeier

f -, -n шко́льнае свя́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карава́й, ‑я, м.

Вясельны абрадавы пірог круглай формы. Віншаваць са шчасцем пойдуць [людзі] маладых, Каравай пшанічны панясуць да іх. Кляўко. Адно хіба не хапала таго, каб мы з Ірай сталі пад вянец, а астатняе ўсё было: нават дзялілі каравай. Сабаленка. // Вялікая булка, спечаная для якой‑н. урачыстасці, свята. Ваша свята — наша свята! І выносяць залаты Каравай нам з першай хаты Украінскія браты. Панчанка. На чужы каравай рота не разявай. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разадзець.

2. у знач. прым. Вельмі прыгожа, па-святочнаму адзеты. Услед за .. [дзедам], разадзетая, быццам у самае ўрачыстае свята, ехала Маня. Васілевіч. [Манечка:] «Якое сягоння свята, што так шмат людзей ходзіць разадзетых па вуліцы». Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́зіны, ‑зін; адз. няма.

Разм. Уходзіны, наваселле. Новая хата заўсёды радасць. А ўлазіны — свята. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіе́ста

(ісп. fiesta, ад лац. festus = святочны)

рэлігійнае свята ў Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

celebration [ˌselɪˈbreɪʃn] n.

1. святкава́нне

2. урачы́стасць; свя́та

3. услаўле́нне, ушанава́нне

4. царко́ўная слу́жба, набажэ́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

С’я́тасвята’ (ст.-дар., беласт., Сл. ПЗБ), сʼя́то ’тс’ (ТС). Са свята ў выніку нерэгулярных фанетычных змяненняў (в > j).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНТЭСТЭ́РЫІ,

вясновае свята абуджэння прыроды ў Стараж. Афінах. Першы дзень наз. «днём адкрыцця бочак», другі дзень — «куфля», прысвячалі богу вінаробства Дыянісу. Трэці дзень свята («гаршкі») прысвячалі душам памерлых і выстаўлялі ім пачастункі.

т. 1, с. 406

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)