judgement, judgment

[ˈdʒʌdʒmənt]

n.

1) Law пастано́ва, прысу́д судзьдзі́ або́ су́ду

2) меркава́ньне n., ду́мка f., пагля́д, по́гляд -у m.

in my judgement you are wrong — На маю́ ду́мку, вы памыля́ецеся

3) разва́жнасьць f., здаро́вы ро́зум, уме́ньне разьбіра́цца, ацэ́ньваць

4) кры́тыка f., асуджэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упячы́, упяку, упячэш, упячэ; упячом, упечаце, упякуць; пр. упёк, упякла, ‑ло; заг. упячы; зак.

1. што. Спячы; добра прапячы. Упячы хлеб.

2. каго. Разм. Адправіць куды‑н. супраць волі. У польскай арміі.. [Максіма] ў страявую часць не ўзялі, а ўпяклі ў санітарны батальён. Машара. // Пасадзіць у турму, зняволіць. — Ды не! — запярэчыў .. [Лабановіч] сам сабе. — Некаму гэта патрэбна. Вось жа і мяне ўпяклі ў астрог, нават не паклапаціўшыся падперці прысуд доказамі. Колас. [Антось:] — Эх ты, чалавек — на галаве шапка! На каго ж ты пойдзеш са скаргай? На роднага брата! Табе будзе добра, як яго ў каталажку ўпякуць? С. Александровіч.

3. каго. Разм. Папракнуць каго‑н., з’едліва сказаць што‑н. каму‑н. — Мала ж ты каму верыш! — упёк.. [Башлыкова] хтосьці з залы, голасна, злосна. Мележ. Кожнае Званцова слова здавалася .. [Макару] зручным, каб упячы і яго, і Ёсіпа. Дуброўскі.

4. што. Разм. Марна патраціць, выдаткаваць. Паказальную кашару будавалі! — грошы ўпяклі, а карысці ніякай. Асіпенка.

5. па чым. Разм. Выцяць каго‑н. З усяго размаху ўпёк па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сме́ртный

1. (подверженный смерти) сме́ртны;

челове́к сме́ртен чалаве́к сме́ртны;

2. сущ. сме́ртны, -нага м.;

просто́й сме́ртный про́сты сме́ртны;

3. (относящийся к смерти) смяро́тны;

сме́ртный час смяро́тны час;

4. (причиняющий смерть) смяро́тны;

сме́ртная казнь смяро́тная ка́ра;

сме́ртный пригово́р смяро́тны прысу́д;

5. перен. (смертельный) смяро́тны; страшэ́нны;

сме́ртная ску́ка смяро́тная нуда́;

сме́ртный слу́чай офиц. смяро́тны вы́падак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умо́ўны

1. (з умовай) bedíngt; konventionéll [-vɛn-];

умо́ўны прысу́д юрыд bedíngte Verúrteilung;

умо́ўны рэфле́кс фізіял bedíngter Refléx;

тэ́рмін умо́ўнага пакара́ння юрыд Bewährungsfrist f -, -en;

2. (умоўлены) veréinbart, verábredet, ábgemacht;

умо́ўны знак ein verábredetes [veréinbartes] Zéichen; Kártenzeichen n -s, - (картаграфічны);

умо́ўны а́драс Déckadresse f -, -n;

3. грам konditionál, Konditionál-, Bedíngungs;

умо́ўны лад Konditionál m -s, -e, Konditionális m -, -les

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

light​4 [laɪt] adj.

1. лёгкі, няця́жкі;

light luggage лёгкі бага́ж

2. непаўнава́жкі

3. сла́бы; ці́хі (пра вецер, голас і да т.п.);

There was a light knock at the door. Пачуўся ціхі стук у дзверы.

4. лаго́дны;

a light sentence мя́ккі прысу́д

5. нямо́цны (пра віно, піва)

6. чу́йны, чу́ткі (пра сон)

7. несур’ёзны; легкаду́мны; бесклапо́тны;

light music лёгкая му́зыка

8. лёгкі, ры́хлы;

light soil ры́хлая гле́ба

9. нязна́чны, неісто́тны;

light remarks нязна́чныя заўва́гі;

He made light of the difficulties. Ён пераменшыў цяжкасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

review

[rɪˈvju:]

1.

v.t.

1) разгляда́ць, перагляда́ць

2) перагляда́ць, разгляда́ць нано́ва (прысу́д)

3) рабі́ць агля́д

4) рэцэнзава́ць (кні́гу)

5) паўтара́ць (шко́льны матэрыя́л)

2.

n.

1) паўто́рнае разгляда́ньне, дасьле́даваньне n.

2) перагля́д -у m. (спра́вы, прысу́ду)

3) агля́д -у m.

4) рэцэ́нзія f., крыты́чны во́дгук (на кні́гу, п’е́су)

5) пэрыяды́чны ча́сапіс, агля́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

определе́ние ср.

1. (действие) вызначэ́нне, -ння ср., устанаўле́нне, -ння ср.; акрэ́сленне, -ння ср.; выяўле́нне, -ння ср.; азначэ́нне, -ння ср.; прызначэ́нне, -ння ср.; пастанаўле́нне, -ння ср.; прысуджэ́нне, -ння ср.; аддава́нне, -ння ср.; ула́джванне, -ння ср.; см. определя́ть;

2. (формулировка) азначэ́нне, -ння ср.;

нето́чное определе́ние недакла́днае азначэ́нне;

3. грам. азначэ́нне, -ння ср.;

4. (суда) юр. пастано́ва, -вы ж., прысу́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deliver

[dɪˈlɪvər]

v.t.

1) вызваля́ць; збаўля́ць ад каго́-чаго́

“Deliver us from evil” — “Збаў нас ад зло́га”

2) дастача́ць, дастаўля́ць; разно́сіць (по́шту)

3) перадава́ць

to deliver a message — перада́ць ве́стку

4) абвяшча́ць (прысу́д); гавары́ць (прамо́ву); чыта́ць (ле́кцыю)

5) прыма́ць ро́ды

6) выко́нваць абяца́ньне

The politician did not deliver on his promises — Палі́тык ня вы́канаў сваі́х абяца́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sentence

[ˈsentəns]

1.

n.

1) сказ -у m.

2) пастано́ва f.

3)

а) прысу́д -у m.

б) прысу́джанае пакара́ньне або́ ка́ра f.

to serve one’s sentence — адбыва́ць пакара́ньне

life sentence — пажыцьцёвае зьняво́леньне

4) пры́маўка, пры́казка, сэнтэ́нцыя f.; высло́ўе n.

2.

v.t.

засудзі́ць

The judge sentenced the thief to five years in prison — Судзьдзя́ засудзі́ў зло́дзея на пяць гадо́ў турмы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suspend

[səˈspend]

v.

1) падве́шваць

The lamp was suspended from the ceiling — Ля́мпа была́ падве́шаная да сто́лі

2) спыня́ць, прыпыня́ць

to suspend work — прыпыні́ць пра́цу

3) прыпыня́ць часо́ва, адклада́ць

The court suspended judgment until next Monday — Суд адкла́ў прысу́д да насту́пнага панядзе́лка

4) часо́ва звальня́ць (з паса́ды); часо́ва выключа́ць

5) стры́мваць

to suspend payment — стрыма́ць спла́ту (даўго́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)