extend

[ɪkˈstend]

1.

v.t.

1) праця́гваць, падава́ць (руку́)

2) падаўжа́ць (адпачы́нак)

to extend a table — рассу́нуць стол

3) павялі́чваць; пашыра́ць (уплы́ў, дзе́йнасьць); разбудо́ўваць (дом)

4) дава́ць

to extend help — дава́ць дапамо́гу, дапамага́ць

2.

v.i.

1) распасьціра́цца; цягну́цца

2) бо́льшаць, павялі́чвацца

3) сяга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

go on

а) ісьці́ або́ рабі́ць дале́й, праця́гваць што-н. рабі́ць

б) цягну́цца, расьця́гвацца

в) трыма́цца, паво́дзіць сябе́

г) дзе́іцца

What goes on here? — Што тут дзе́ецца?

д) выка́зваючы недаве́р

Go on! Are you serious? — Ідзі́ ты! Ты гэ́та сур’ёзна?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hérhalten

*

1.

vt праця́гваць, падстаўля́ць

2.vi распла́чвацца (за іншых); быць казло́м адпушчэ́ння

für álles ~ — плаці́ць за ўсё

zur Áushilfe ~ müssen — быць вы́мушаным дапамага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выця́гваць, вы́цягнуць

1. (выняць, выдаліць) ábziehen* vt; heráusziehen* vt;

2. (выдаліць што-н вадкае, газападобнае) áufsaugen* vt;

3. (працягваць) áusstrecken vt; áusdehnen vt;

выця́гваць но́гі die Béine áusstrecken;

4. тэх. längen vt; zíehen* vt (дрот, шкло);

5. разм. (адужаць) bewältigen vt; fértig wérden (што-н. mit D);

◊

выця́гваць (усе) жы́лы чым-н. mit etw. (D) quälen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Віраце́йка ’вадзяная вужака’ (КЭС, лаг.), рус. перм. вератея ’рыба, Cobitis taenia’, укр. веретенниця, веретільник, веретільниця ’гадзюка вераценніца, Anguis fragilis’, рус. паўн. верете́льник ’п’яўка’, верете́льница ’маленькая, бязногая яшчарка’; ’вераценніца’, паўд. верете́ница, веретени́ца ’яшчарка’, смал., пск., калуж. ’вераценніца’, калуж. ’рыба, Cobitis taenia’; ’уюн, Cobitis fossilis’, веретеница ’малюскі, ракавіна якіх падобна да верацяна’, ленінгр. веретённик ’вераценніца’, пск. веретенница ’тс’, тамб. ’шабля-рыба з колкім ротам, падобная да пячкура’, польск. wrzecienica ’марская рыба’; ’балотная гадзіна’, н.-луж. (w)rjeśeńca, wrjeśenica ’кальчысты вужака, Coluber natrix’, в.-луж. wrjećeńca ’лазаніца, Lysimachia L.’; ’жаўтапузік, Ophisantus apodus’, чэш. vřetenice ’вераценніца’, vřetenka ’род рыбы з сям’і Callionymidae, Callionymus’, славац. vretenica ’гадзюка Vipera berus’, серб.-харв. вретѐнар, макед. вретенарка ’рыба Asper asper L.’, балг. вретена́рка ’тс’. Усе да верацяно, вярцець (гл.). Цікавым з’яўляецца параўнанне Патабні (РФВ, 5, 126) з літ. vérti ’нанізваць, працягваць праз што-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áusbreiten

1.

vt

1) расшыра́ць

2) рассці- ла́ць

die Árme ~ — праця́гваць ру́кі

3) распаўсю́джваць, шы́рыць (чуткі)

4) расклада́ць

2.

(sich)

1) расшыра́цца, пашыра́цца; распаўсю́джвацца

2) распасціра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtfahren

*

1.

vi

1) (s) выязджа́ць; выпраўля́цца

2) (h) праця́гваць (mit D або zu + inf)

sie fuhr fort zu wéinen — яна́ праця́гвала пла́каць

2.

vt адво́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sięgać

sięga|ć

незак.

1. працягваць;

~ć ręką po co — працягваць руку па што;

~ć do kieszeni — лезці ў кішэню;

~ć po sławę — дабівацца славы;

~ć po władzę — дамагацца ўлады;

~ć średniowiecza — сягаць у сярэднявечча;

2. даходзіць, дасягаць;

straty ~ły milionów — страты дасягалі мільёнаў;

nasza współpraca sięgać roku 1980 — нашае супрацоўніцтва пачалося ў 1980 годзе;

woda sięgać do pasa — вада дасягае (даходзіць да) пояса;

~ć pamięcią — ўзгадваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dzieło

dzieł|o

н.

1. праца;

brać się do ~a — брацца за працу;

kontynuować dzieło — працягваць працу;

2. твор;

~o sztuki — мастацкі твор;

~a wybrane — выбраныя творы;

~a wszystkie — поўны збор твораў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hurry​2 [ˈhʌri] v.

1. спяша́цца;

hurry home спяша́цца дадо́му;

I shall hurry back. Я хутка вярнуся.

2. прыспяша́ць, падганя́ць;

He was hurried into making a wrong choice. Яго так падганялі, што ён зрабіў няправільны выбар.

hurry on [ˌhʌriˈɒn] phr. v. праця́гваць гавары́ць, не даючы́ ніко́му магчы́масці вы́казацца

hurry up [ˌhʌriˈʌp] phr. v. спяша́цца, ру́хацца хутчэ́й;

hurry smb./smth. up прыспе́шваць каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)