БРЫЖЭ́ЙКА,
складка брушыны, што прымацоўвае ўнутрыбрушныя органы ў другаснай поласці цела чалавека і жывёл. Развіваецца ў зародку з унутраных (вісцэральных) лісткоў бакавых пласцінак, якія зрастаюцца паміж сабой над і пад кішэчнікам і ўтвараюць 2 брыжэйкі: спінную і брушную.
У сталых арганізмах звычайна захоўваецца толькі адна брыжэйка. У пазваночных — спінная брыжэйка; на ёй падвешваецца кішэчнік і да яго ў тоўшчы брыжэйкі праходзяць нервы, крывяносныя і лімфатычныя сасуды. Брушная брыжэйка рэдукуецца, яе пярэдні аддзел ператвараецца ў серпападобную звязку печані, задні ўтварае звязку, якая падтрымлівае ў некаторых рыб і земнаводных клааку, а ў млекакормячых мачавы пузыр. У чалавека брыжэйка — складка брушыны, што ўкрывае ножку кожнага ўнутрыбрушнога органа, якой ён прымацаваны да сценкі брушной поласці. Вонкава брыжэйка падобная на даўнейшы каўнер са складкамі — брыжы (адсюль назва).
т. 3, с. 274
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АПАНЕЎРО́З
(ад апа... + неўроз),
злучальнатканкавая пласціна са шчыльных, б.ч. размешчаных паралельна калагенавых і эластычных валокнаў, з дапамогай якой фіксуюцца мышцы. Прымацоўвае шырокія мышцы да касцей або да інш. тканак цела і абмяжоўвае іх. Напр., далонны апанеўроз абмяжоўвае рухомасць згінальнікаў пальцаў, апанеўроз вонкавай косай мышцы жывата — рухомасць сценкі брушной поласці і інш.
т. 1, с. 418
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аўтаскапі́я
(ад аўта- + -скапія)
агляд поласці гартані і дыхальных шляхоў без аптычных прыбораў (параўн. ларынгаскапія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гістэраскапі́я
(ад гр. hystera = матка + -скапія)
мед. метад абследавання ўнутранай поласці маткі пры дапамозе гістэраскопа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спланхнапле́ўра
(ад гр. splanchnon = вантробы + плеўра)
сценка другаснай поласці цела, якая прылягае да кішэчнай трубкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
таракатамі́я
(ад гр. thoraks, -akos = грудзі + -тамія)
хірургічная аперацыя, ускрыццё плеўральнай поласці праз грудную сценку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эндао́ст
(ад энда- + гр. osteon = косць)
валакністая абалонка, якая пакрывае косць з боку ўнутрымазгавой поласці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
атрыя́льны
(ад лац. atrium = пераддзвер’е)
які мае адносіны да поласці, куды адкрываюцца жаберныя шчыліны ў ланцэтніка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гаймары́т
[ад англ. N. Highmore = прозвішча англ. анатама (1613—1685)]
запаленне слізістай абалонкі гаймаравай поласці носа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пу́нкцыя
(лац. punctio = уколванне)
пракол сценкі якой-н. поласці цела, сасуда, органа для лячэння або даследавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)