Дрыжа́ць, дрыжэць. Рус. дрожа́ть, укр. дрижа́ти, дріжа́ти, чэш. držeti, польск. drżeć. Прасл. *drъzǎti ’дрыжаць’ звязваецца этымалагічна з літ. drugỹs ’ліхаманка’, лат. drudzis. Параўн. Фасмер, 1, 540; Трубачоў, Эт. сл., 5, 138–144; Бернекер, 1, 231; Слаўскі, 1, 175. Бел. форма дрыжа́ць, укр. дрижа́ти тлумачацца спецыфічным фанетычным развіццём (прасл. *‑rъ‑ не пад націскам пераходзіць у бел. і ўкр. мовах у *‑ry‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ П’е́ўка п’ёўка ’п’яўка’ (калінк., бярэз., Сл. ПЗБ), пʼеўга ’тс’ (ТС). З піяўка (як рус. пиявка ’іх:’), якое з піява < прасл. *pijcn > a < *pijali ад *piti > піць (гл.). З аднаўленнем “несапраўднага” е (на месцы я), якое ў палескіх гаворках можа пераходзіць у ё пад націскам перад jp, параўн. хлеў ’хлеў’. Параўн. ст.-рус. шанца, пиавица, пиявица (XV ст.) ’тс’. Гл. п’яўка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
переправля́ться
1. (через что) перапра́ўляцца; (переезжать) пераязджа́ць; (переходить) перахо́дзіць;
переправля́ться че́рез ре́ку перапра́ўляцца це́раз раку́;
2. страд. перапра́ўляцца; пераво́зіцца; пераво́дзіцца; папраўля́цца; выпраўля́цца; см. переправля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
переступа́ть несов., в разн. знач. пераступа́ць;
переступать через ка́мни пераступа́ць це́раз камяні́;
он е́ле переступа́л нога́ми ён ле́дзьве пераступа́ў нага́мі;
переступа́ть грани́цы перахо́дзіць ме́жы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., што.
Насыціць вільгаццю. — Глядзіце, які дождж тут прайшоў, а там дык і не капнула. Хаця б у нас прамачыў зямлю, — разважала старая калгасніца. Шамякін. // Зрабіць мокрым; вымачыць (адзенне, абутак на кім‑н.). Пераходзіць цераз ручаіну можна было, не баючыся прамачыць ногі. Курто.
•••
Прамачыць горла — трохі выпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
überwechseln
vi (s) (zu D, auf A) перахо́дзіць (у якую-н. арганізацыю, на другую работу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пла́зма
(н.-лац. plasma, ад гр. plasma = утварэнне)
1) вадкая частка крыві;
2) фіз. стан рэчыва, у які яно пераходзіць, пачынаючы з тэмператур у некалькі тысяч градусаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
wade
[weɪd]
1.
v.
1) брысьці́ (па вадзе́, бало́це, сьне́зе)
2) перахо́дзіць (раку́)
2.
n.
1) перахо́д убро́д
2) брод -у m.
•
- wade into
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рысь 1, ‑і, ж.
Хуткі алюр, сярэдні паміж галопам і шагам. Я падганяю каня лейцамі. Ён неахвоча пераходзіць на рысь. Асіпенка. Раптам ззаду [у Косціка] нечая моцная рысь. Азірнуўся — польскі коннік. Баранавых.
рысь 2, ‑і, ж.
Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства кашэчых. Пасярод сцежкі ляжаў мёртвы алень, а над ім стаяла вялікая рысь. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́йнасць ж., в разн. знач. кра́йность;
перахо́дзіць з адно́й ~ці ў другу́ю — переходи́ть из одно́й кра́йности в другу́ю;
~ці сыхо́дзяцца — кра́йности схо́дятся;
◊ упада́ць у к. — впада́ть в кра́йность;
дайсці́ да ~ці — дойти́ до кра́йности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)