аптэ́карскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аптэкара. Аптэкарская пасада.

2. Звязаны з аптэкай. Аптэкарскія тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казначэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казначэя, казначэйства. Казначэйская пасада. Казначэйскі чыноўнік.

•••

Казначэйскія білеты гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adjutancy

[ˈædʒʊtənsi]

n.

ад'юта́нцтва n. (ра́нг або́ паса́да ад’юта́нта)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unoccupied [ˌʌnˈɒkjupaɪd] adj.

1. незаня́ты, вака́нтны, пусты́ (месца, пасада)

2. во́льны, свабо́дны;

unoccupied moments во́льныя хвілі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пі́сарства, ‑а, н.

Разм. Занятак, пасада пісара. У апошнім лісце жонка ўпрошвала кінуць пісарства і прыехаць на зямлю. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ўчы, ‑ага, м.

Пасада і прыдворны чын у Рускай дзяржаве 15 — пачатку 18 ст. — баярын, які ведаў царскім сталом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камандзі́рства, ‑а, н.

Дзейнасць і пасада камандзіра. За працяглы час камандзірства .. [Карпенка] узяў сабе за правіла: усё няпэўнае ўтойваць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́раста, -ы, ДМ -у, Т -ам, мн. -ы, -аў, м.

Выбарная або назначаная асоба для вядзення спраў якога-н. невялікага калектыву, групы, для нагляду за выкананнем дысцыпліны, правіл унутранага распарадку і пад.

Сельскі с. — пасада ганаровая.

С. класа.

С. групы на філфаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Партфе́ль ’чатырохвугольная сумка з засцежкай, у якой носяць кнігі, паперы і пад.; пасада міністра’ (ТСБМ). З рус. портфе́ль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79) < франц. portefeuille (Фасмер, 3, 336).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пляба́нія, ‑і, ж.

1. Парафія, якой кіруе плябан. // Пасада плябана.

2. Дом, які належыць парафіі і ў якім жыве плябан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)