тэхна-

(гр. techne = майстэрства)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «тэхналагічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энтама-

(гр. entomon = насякомае)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «насякомае».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зрашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрасціць, дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зрасціся.

2. Спец. Месца, на якім адбылося злучэнне, зрастанне чаго‑н.

•••

Лоннае зрашчэнне — храстковае злучэнне правай і левай лабковых касцей.

Фразеалагічнае зрашчэнне — выраз, які складаецца з некалькіх слоў, што выражаюць адно паняцце; ідыёма, напрыклад: лынды біць — бяздзейнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́ўкнуць 1 ’піснуць (пра ката)’ (Нар. лекс.). Гл. кеўкаць.

Ке́ўкнуць 2 ’здохнуць, памерці’ (Жыв. сл., Нар. словатв.). Укр. кикнути ’тс’. Паняцце «пагібелі» звязваецца з паняццем «гнутага». Параўн. гінуць і гнуць. Гэта дае падставу выводзіць бел. і ўкр. дзеясловы ад прасл. kyka, літ. kùkis ’гак’ і інш. (ЕСУМ, 2, 431). Параўн. таксама звонкі варыянт гегнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ацэт-

(лац. acetum = воцат)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «воцатная кіслата».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вела-

(лац. velox, -ocis = хуткі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «веласіпедны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемата-

(гр. haima, -atos = кроў)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «кроў».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контр-, контра-

(лац. contra = супраць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «супраць».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мегала-

(гр. megas, -alu = вялікі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «гіганцкі».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мія-

(гр. mys, myos = мышца)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «мышца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)