relinquish [rɪˈlɪŋkwɪʃ] v. fml здава́ць, пакіда́ць;

relinquish one’s place адмо́віцца ад свайго́ ме́сца;

relinquish territory уступі́ць тэрыто́рыю;

relinquish hope пакі́нуць усяля́кую надзе́ю;

relinquish a habit перамагчы́ звы́чку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zúlassen

* vt

1) дапуска́ць (напр., да іспытаў)

2) дазваля́ць, згаджа́цца

3) не адчыня́ць, пакіда́ць зачы́неным

lássen Sie die Tür zu! — пакі́ньце дзве́ры зачы́ненымі!

kéinen Zwéifel ~ — не пакіда́ць ніцкага сумне́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

предоставля́ть несов.

1. (давать в пользование чего-л., давать возможность обладания) дава́ць; аддава́ць; уступа́ць;

предоставля́ть возмо́жность дава́ць магчы́масць;

предоставля́ть ме́сто дава́ць ме́сца;

предоставля́ть свою́ кварти́ру в чьё-л. распоряже́ние аддава́ць (уступа́ць) сваю́ кватэ́ру ў чыё-не́будзь распараджэ́нне;

2. (давать возможность делать что-л., распоряжаться чем-л.) дава́ць (магчы́масць, пра́ва, дазво́л і да таго́ падо́бнае); пакіда́ць; дазваля́ць;

предоставля́ть все удо́бства дава́ць усе́ выго́ды;

предоставля́ть вы́бор дава́ць магчы́масць (пра́ва) выбіра́ць (вы́браць);

предоставля́ть реше́ние вопро́са кому́-л. пакіда́ць вырашэ́нне пыта́ння на каго́-не́будзь, дава́ць магчы́масць (пра́ва) вы́рашыць пыта́нне каму́-не́будзь;

предоставля́ть чьему́-л. усмотре́нию пакіда́ць на чыё-не́будзь меркава́нне (вырашэ́нне);

предоставля́ть до́брой во́ле пакіда́ць на до́брую во́лю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зглумі́ць, зглумлю, зглуміш, зглуміць; зак., што.

Разм.

1. Страціць без карысці; папсаваць, перавесці. Зглуміць дабро. □ Колькі за вайну зглумілі сталі! Ты прыкінь, таварыш, як і я: Тысячу мастоў пабудавалі б Праз любы вялікі акіян. Панчанка. Есці яму ўжо не хочацца, але і пакідаць чуць не палавіну мазанага бліна нядобра, будуць сварыцца, што зглуміў. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Linquere promissa procellae (Catullus)

Пакідаць абяцанні навальніцы.

Оставлять обещания буре.

бел. Абяцанкі ‒ цацанкі, а дурню радасць. Хто багата абяцае, той мала дае. Абяцаў пан кажух.

рус. Обещанного три года ждут. На посуле, что на стуле: посидишь да встанешь. Не держать обещаний. Обещанная шапка на уши не лезет.

фр. Chacun peut être riche en promesse (Каждый может быть богат на обещания).

англ. Between promising and performing a man may marry his daughter (Между обещанием и исполнением человек может дочь замуж выдать).

нем. Wer viel verspricht, hält wenig (Кто много обещает, тот мало выполняет).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

footprint

[ˈfʊtprɪnt]

1.

n.

сьлед -у m., адбі́так нагі́

to leave footprints — сьлядзі́ць, пакіда́ць сьляды́

2.

v.t.

адзнача́ць сьляда́мі (мяжу́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пуцава́ць 1 ’прагна есці’ (гродз., Жыв. НС), пуцоваць ’злавацца’ (жытк., там жа). Відаць, да папярэдняга слова (гл.); параўн., аднак, польск. pucować ’жэрці’, чэш. spucovati ’з’есці’, якія аўтары Варшаўскага слоўніка (Варш. сл., 5, 426) і Махэк₂ (475) выво-дзяць з польск. pucować ’чысціць’, чэш. pucovati ’тс’ < ням. putzen ’тс’, г. зн. ’пакідаць посуд чыстым’.

◎ Пуцава́ць 2 (пуцэваць) ’абчэсваць бярвенні’ (ПСл). Ад пуц ’цяслярская сякера’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

personnel [ˌpɜ:səˈnel] n. персана́л, штат;

medical personnel медыцы́нскі персана́л;

skilled/trained personnel кваліфікава́ны/абу́чаны персана́л;

Army personnel are not allowed to leave the base. Армейскаму персаналу не дазваляецца пакідаць базу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

expose [ɪkˈspəʊz] v.

1. пакіда́ць незасцяро́жаным (ад небяспекі, сонца, дажджу і да т.п.);

not to be exposed to light не пакіда́ць пад уздзе́яннем святла́;

people exposed to high levels of radiation лю́дзі, які́я знахо́дзяцца пад уздзе́яннем высо́кіх доз радыя́цыі;

Don’t expose the child to strong sunlight. Не пакідайце дзіця на моцным санцапёку.

2. выкрыва́ць, выяўля́ць;

expose the truth/one’s fears выяўля́ць пра́ўду/стра́хі

3. рабі́ць вы́трымку (у фатаграфіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

relinquish

[rɪˈlɪŋkwɪʃ]

v.t.

1) пакіда́ць, адмаўля́цца ад чаго́, саступа́ць, перадава́ць што каму́

2) She has relinquished all hope — Яна́ стра́ціла ўсю́ надзе́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)