bfindung

f -, -en задавальне́нне (каго-н.), распла́та (з кім-н.); кампенса́цыя, пакрыццё (страт); ~ des Gewssens

здзе́лка з сумле́ннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БРАНЗАВА́ННЕ,

пакрыццё паверхні металаў ахоўным слоем бронзы электралітычным або металізацыйным спосабам. Бранзаваннем называюць таксама наданне паверхні неметал. вырабаў бронзавага адцення (бляску) шляхам фарбавання т.зв. бранзавальнымі парашкамі ў сумесі з маслянымі або спіртавымі лакамі. Бронзавыя пакрыцці з 10—12% волава, атрыманыя электралітычным асаджэннем, выкарыстоўваюць замест нікелю пры ахоўна-дэкар. храміраванні, а таксама для мясц. аховы ад дыфузіі азоту ў сталь пры тэрмічнай апрацоўцы. Бронзавыя пакрыцці з 40—45% волава наносяць на радыёдэталі, быт. метал. вырабы і інш.

т. 3, с. 242

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ufstrich

m -(e)s, -e

1) то́е, што нама́зваецца на хлеб (масла, джэм і г.д.)

2) тэх. пакрыццё (фарба)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кажухо́ваць, акажуховаць хату ’ашаляваць’ (Федар., рук.), кожухіўка ’шаляваная сцяна’ (кам., Нар. сл.). Рус. арл., болх., свярдл., с.-ур. кожушить ’шаляваць’, кожушка ’абшалёўванне’, польск. kożuchować ’шаляваць’, kożuchowanie, апошняе вядома з першай палавіны XVI ст., відавочна, прапускае. Бел. слова паводле фармальных адзнак і лінгвагеаграфіі неабходна лічыць паланізмам. Польск. да kożuchпакрыццё, аблямаванне’, параўн. дыял. kożuch ’аблямаванне з гліны, якое пакрывае ганчарную печ’. Рус. таксама вытворнае ад кожух, аднак статус яго (суадносіны з польск. словам — запазычанне? незалежныя ўтварэнні?) няясны, патрабуецца распрацоўка пытання на ўзроўні рэалій.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кро́вля ж.

1. дах, род. да́ху м., страха́, -хі́ ж. (преимущественно о соломенной);

под одно́й кро́влей пад адно́й страхо́й;

под родно́й кро́влей пад ро́днай страхо́й;

2. (материал для крыши)а́хавае) крыццё (пакрыццё).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

coat [kəʊt] n.

1. паліто́

2. пінжа́к;

a coat and skirt dated жано́чы касцю́м

3. шэрсць, поўсць, фу́тра, шку́ра (жывёлы);

cast its coat ліня́ць (пра жывёлу)

4. по́крыва, пакрыццё; слой, пласт;

a coat of dust/paint слой пы́лу/фа́рбы

cut one’s coat according to one’s cloth жыць па сро́дках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампенса́цыя, ‑і, ж.

1. Аплата, узнагарода за якую‑н. работу; пакрыццё выдаткаў, страт і інш. Грашовая кампенсацыя. □ Паколькі ж адкупілася Староста ад жаніха занадта дарагой цаной, царква, у парадку, так сказаць, кампенсацыі, залічыла яе ў святыя. Краўчанка. // Выплата рабочаму або служачаму грашовых сум звыш зарплаты ў прадугледжаных законам выпадках. Кампенсацыя за нескарыстаны адпачынак.

2. Ураўнаважванне, выраўноўванне ў арганізме парушаных функцый шляхам іх нейтралізацыі. Кампенсацыя парока сэрца гіпертрафіяй.

3. Ліквідацыя знешніх уздзеянняў (тэмпературы, атмасфернага ціску і пад.) на работу дакладных механізмаў. Кампенсацыя компаса. Кампенсацыя маятніка.

[Лац. compensatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амальгама́цыя

(фр. amalgamation, ад ар. al-malgam = амальгама)

1) раствор металу ў ртуці, атрыманне амальгамы;

2) пакрыццё металу, шкла амальгамай;

3) здабыванне металаў шляхам змочвання руд ртуццю;

4) зліццё фірмаў у адну акцыянерную кампанію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэ́ка 1

(ням. Decke = накрыўка, века)

1) частка корпуса струнных інструментаў, якая служыць для ўзмацнення гуку;

2) падбарабанная або надбарабанная частка малатарні;

3) пакрыццё носа і кармы лодкі, якое засцерагае яе ад залівання вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэка́мбіё

(іт. recambio = зваротны вэксаль)

1) зваротны пераводны вэксаль, выпісаны на імя вэксалядаўцы ў выпадку апратэставання вэксаля асобай, што яго аплаціла (параўн. камбіё);

2) рахунак банка кліенту на пакрыццё расходаў, звязаных з апратэставаннем вэксаля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)