пакрыццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пакрыццё́ пакры́цці
Р. пакрыцця́ пакры́ццяў
Д. пакрыццю́ пакры́ццям
В. пакрыццё́ пакры́цці
Т. пакрыццём пакры́ццямі
М. пакрыцці́ пакры́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакрыццё ср.

1. (действие и материал) покры́тие;

асфа́льтавае п. даро́гі — асфа́льтовое покры́тие доро́ги;

2. (верхний слой, покрывающий что-л.) покро́в м.;

сне́жнае п. — сне́жный покро́в;

◊ пад ~ццём — (чаго) под покро́вом (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакрыццё, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пакрыць (у 1–3, 5 і 9 знач.).

2. Тое, што пакрывае што‑н. зверху. Цвёрдае пакрыццё дарог. □ Вежы [Супрасльскай царквы] дэкараваны і завяршаюцца складанымі яруснымі пакрыццямі з фігурнымі галоўкамі і высокімі шпілямі. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрыццё

т. 11, с. 530

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пакрыццё

1. Déckung f -;

2. фін (пазык і пад.) Ábdeckung f -, -en, Begléichung f -, -en; Tílgung f -, -en (пагашэнне);

3. спец (верхні слой) Ánstrich m -(e)s, -e; Belág m -(e)s, Beläge;

антыкаразі́йнае пакрыццё спец Róstschutzanstrich m;

4. (дарог) Décke f -, -n; Stráßenbelag m; (аўтамабі́льныя) даро́гі з цвёрдым пакрыццём Áutostraßen mit féster Áutobahn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. крыць.

2. каго-што. Пакласці, накласці зверху на каго-, што-н.

П. сцены слоем фарбы.

3. каго-што. Запоўніць, усеяць чым-н. на паверхні.

Хмары пакрылі неба.

Цела пакрыта высыпкай.

4. што. Пра гукі: заглушыць, зрабіць нячутным.

Гром апладысментаў пакрыў апошнія словы прамоўцы.

5. што. Кампенсаваць, замяніць чым-н.

П. растрату.

П. выдаткі.

6. каго-што. Дапамагчы ўтаіць, схаваць, не выдаўшы чый-н. учынак.

П. чыю-н. віну.

7. што. Пераадолець перамяшчэннем.

Лыжнік пакрыў двухкіламетровую дыстанцыю за 10 хвілін.

8. што. У картачнай гульні: паклаўшы вышэйшую карту, вывесці з гульні карту партнёра.

П. валета дамай.

9. каго. Апладніць (пра жывёл; спец.).

|| незак. пакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пакрыццё, -я́, н. (да 2, 3, 5—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танкасло́йны, -ая, -ае.

3 тонкім слоем, слаямі.

Танкаслойнае пакрыццё.

|| наз. танкасло́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранірава́нне

‘пакрыццё бранёю’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бранірава́нне
Р. бранірава́ння
Д. бранірава́нню
В. бранірава́нне
Т. бранірава́ннем
М. бранірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акла́д², -у, М -дзе, м.

Металічнае пакрыццё паверхні абразоў.

Залаты а.

|| прым. акла́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкла́д

‘дэкаратыўнае пакрыццё на абразе, на кніжным пераплёце’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абкла́д абкла́ды
Р. абкла́да абкла́даў
Д. абкла́ду абкла́дам
В. абкла́д абкла́ды
Т. абкла́дам абкла́дамі
М. абкла́дзе абкла́дах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)