bear a hand
пада́ць руку́ дапамо́гі, дапамагчы́; прычыні́цца да агу́льнае спра́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
help in(to)
а) дапамагчы́ ўвайсьці́
б) дапамагчы́ надзе́ць, пада́ць (паліто́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Склю́піцца ‘сагнуцца’ (мядз., Нар. словатв.). Запазычанне з польск. sklupić się ‘збіцца ў камяк; згусціцца; сагнуцца, скурчыцца’ < klupić się. Апошняе роднаснае літ. klaũpti, klaupiù ‘спатыкацца, падаць на калені’, klùpti, klumpù ‘спатыкацца, падаць’, лат. klàupat ‘спатыкацца’ і г. д. Падрабязна гл. Слаўскі, 2, 242 і наст. Параўн. таксама клыпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго-што.
1. Усебакова абмеркаваць, разгледзець, выказваючы розныя думкі.
А. пытанне на сходзе.
2. Нядобразычліва ахарактарызаваць каго-н., падаць у адмоўным выглядзе; зганіць, абылгаць.
А. суседа.
|| незак. абгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абгаво́рванне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
утры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што і без дап. (кніжн.).
Падаць (падаваць) у перабольшаным выглядзе, сказіць (скажаць) залішнім падкрэсліваннем якіх-н. бакоў, рыс у чым-н.
Факт праўдзівы, але ўтрыраваны.
|| наз. утры́раванне, -я, н. і утрыро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
па́даючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад падаць. Месяц адбівае ўсяго 7 працэнтаў падаючых на яго сонечных праменяў. «Звязда».
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які звязаны з перамяшчэннем уніз. Сіла падаючай вады. □ Да вуха даляцелі шум і трэск падаючых дрэў, глухія выбухі. Шчарбатаў.
3. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які пабудаваны нахільна. Падаючая вежа.
4. Дзеепрысл. незак. ад падаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
crash3 [kræʃ] v.
1. разбіва́ць; разбіва́цца
2. па́даць з трэ́скам; валі́цца, разбура́цца
3. груката́ць, гру́каць
4. пацярпе́ць крах, абанкру́ціцца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
resignation [ˌrezɪgˈneɪʃn] n.
1. адмаўле́нне ад паса́ды; адста́ўка;
hand in one’s resignation пада́ць зая́ву аб адста́ўцы
2. пако́рлівасць; пако́ра; пако́рнасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
загука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць гукаць. // Падаць гучны голас; гукнуць. І вось Міхась, як яго хто падбіў, узяў і загукаў на ўвесь лес. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spadać
spada|ć
незак.
1. падаць; звальвацца; валіцца; зрывацца;
2. падаць; зніжацца; змяншацца; слабець;
3. абрыньвацца; звальвацца; нападаць; удараць;
4. падаць; звісаць; спадаць;
\\j! разм. адчапіся!; адлезь!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)