Magister artis ingeniique largitor venter

Настаўнік мастацтва і падбухторшчык натхнення ‒ страўнік.

Учитель искусства и поощритель вдохновения ‒ желудок.

Гл.: Fames artium...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Néstor

m -s, -tóren

1) му́дры наста́ўнік

2) старэ́йшына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suited [ˈs(j)u:tɪd] adj. (to/for) прыда́тны, кары́сны;

He is not suited to be a teacher. Настаўнік з яго не атрымаецца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неадры́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадрыўнага. Настаўнік з асаблівай сілай адчуў неадрыўнасць свайго лёсу ад лёсу народа, адчуў упэўненасць у правільнасці выбранага шляху. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавекалю́б, ‑а, м.

Кніжн. Тое, што і чалавекалюбец. Вялікі чалавекалюб, цярплівы настаўнік, .. [Радзевіч] натхняў нас на творчыя пошукі. Рамановіч. Ядвігін Ш. — вялікі чалавекалюб. Чыгрын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гісто́рык м. Históriker m -s, -, Geschíchtsforscher m -s, - Geschíchtswissenschaftler m -s, -; Geschíchtslehrer m -s, - (настаўнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

берэ́йтар м. уст.

1. (аб’ездчык) Zúreiter m -s, -;

2. (настаўнік верхавой язды) Réitlehrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прафесу́ра

(ням. Professur, ад лац. professor = настаўнік)

1) званне, пасада прафесара;

2) прафесары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́бін

(ст.-яўр. rabbi = настаўнік мой)

духоўны кіраўнік веруючых у яўрэйскай рэлігійнай абшчыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

teacher

[ˈti:tʃər]

n.

наста́ўнік -а m., наста́ўніца f.; выкла́дчык -а m., выкла́дчыца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)