Schrcksekunde

f -, -n мо́мант спало́ху (пры нечаканай небяспецы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

twinkling [ˈtwɪŋklɪŋ] n. мірг

in the twinkling of an eye мі́гам, у адзі́н мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crucial

[ˈkru:ʃəl]

adj.

1) неабхо́дны, ве́льмі ва́жны, выраша́льны (мо́мант, до́сьлед); крыты́чны (пэры́яд)

2) Anat. крыжападо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opportune

[,ɑ:pərˈtu:n]

n.

шчасьлі́вы, адпаве́дны; спрыя́льны

at a most opportune moment — у найбо́льш адпаве́дны мо́мант

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sprzyjający

спрыяльны;

sprzyjający moment — спрыяльны (зручны) момант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

migiem

мігам, у міг, у момант, вокамгненна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мэнтам ’хутка’ (дзятл., Сцяшк. Сл.), мёнтам ’вокамгненна, у момант’ (Нар. Гом.). Чэш. ani ment, ani za ment, ani о ment ’нават, крышачку, зусім не’, do (g)mentu ’да апошняга кавалачка’; mentem, mentinou ’ўсё без выключэння’, ’усё запар’. Паводле Траўнічка (Literarni noviny, 15.9.1942), ment было, відаць, назоўнікам ад meri‑ši ’меншы’. Бел. лексема магла ўзнікнуць з у моментъ (гл. момант).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кры́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крызісу. Крызісны момант. Крызіснае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Папярхну́цца ’на момант задыхнуцца пры пападанні ў дыхальнае горла чаго-небудзь (часцінак ежы, вады і пад.)’ (ТСБМ, Грыг.). Гл. пе́рхаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

штурха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дэталь, прыстасаванне для падштурхоўвання чаго-н. (спец.).

Ш. клапана.

2. Дапаможны паравоз у хвасце цягніка або самаходнае судна, якое штурханнем рухае баржы (спец.).

3. перан. Чалавек, якому даручана падштурхнуць, паскорыць патрэбную ў дадзены момант справу (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)