fáulen

vi гні́сці, ту́хнуць, псава́цца

den Flachs ~ lássen* — мачы́ць лён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sheave

[ʃi:v]

v.t.

зьвя́зваць

а) у снапы́ (збо́жжа)

б) у пукі́ (лён)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flax

[flæks]

n.

1) лён, ільну́ або́ лёну m.

2) валакно́ лёну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ільнокамба́йн і льнокамба́йн, ‑а, м.

Камбайн, які адначасова рве лён, абразае галоўкі і звязвае сцёблы ў снапкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасу́шваць, дасушы́ць zu Énde [fértig] trócknen; dörren vt; rösten vt (лён)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прочеса́ть сов.

1. (очистить чесанием) ачаса́ць, прачаса́ць, вы́часаць;

прочеса́ть лён прачаса́ць (вы́часаць) лён;

2. перен., разг. прачаса́ць;

пехо́та прочеса́ла лес пяхо́та прачаса́ла лес;

3. (некоторое время) прачаса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лежацца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

1. Аднавіць свае сілы доўгім ляжаннем, добра адпачыць; паляжаць удосталь.

В. ў пасцелі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць патрэбныя якасці, праляжаўшы пэўны тэрмін у адпаведных умовах.

Лён ужо вылежаўся.

|| незак. выле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмо́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -мо́к, -кла; зак.

1. Зрабіцца мяккім ад вільгаці.

У вадзе лён адмок.

2. Намокшы, адстаць, аддзяліцца.

Наклейка адмокла.

3. Вымакнуць, прапасці ад лішку вільгаці (пра расліны).

У лагчыне бульба адмокла.

|| незак. адмака́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., што.

Даць магчымасць вымакнуць да канца, да патрэбнай ступені. Дамачыць лён. Дамачыць лыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вымачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Павымочваць лён. Павымочваў людзей дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)