марша́лак, -лка,
1. Вышэйшая службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай.
2. У Беларусі ў 19 ст: выбраны з ліку шляхты
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марша́лак, -лка,
1. Вышэйшая службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай.
2. У Беларусі ў 19 ст: выбраны з ліку шляхты
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
брыгадзі́р, -а,
1.
2. Ваенны чын у рускай арміі ў 18
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
правады́р, -а́,
1.
2. Чалавек, які стаіць на чале каго-, чаго
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Містры́ня ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
superintendent
1.
2. суперінтэнда́нт (старшы паліцэйскі чын у Вялікабрытаніі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кандацье́р, ‑а,
[Іт. condottiere ]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
менажо́р і ме́неджэр, ‑а,
1. Асоба, якая арганізоўвае публічныя выступленні артыстаў, спартсменаў.
2.
[Фр. menageur, англ. menager.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Brigádeleiter
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verwálter
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Háusverwalter
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)