духі́ мн разм Parfüm n -s, -e і -s, Parfum [-´fœ] n -s, -s;
карыста́цца духа́мі Parfüm benútzen;
духі́ па́хнуць прые́мна das Parfum riecht gut [ángenehm]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
mógeln
vi разм. махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць, хітрава́ць
sich durch das Lében ~ — карыста́цца ў жыцці́ несумле́нным шэ́цхам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fréistelle
f -, -n бяспла́тнае ме́сца (у навучальнай установе і г.д.)
éine ~ háben [geníeßen*] — карыста́цца бяспла́тным ме́сцам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sympatia
sympati|a
ж. сімпатыя;
cieszyć się ~ą — карыстацца сімпатыяй;
darzyć kogo ~ą — сімпатызаваць каму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
трамплі́н м спарт, тс перан Sprúngbrett n -(e)s, -er, Sprúngschanze f -, -n, Skísprungschanze [´ʃi:-] f (лыжны);
◊ карыста́цца чым-н як трамплі́нам etw. als Sprúngbrett benútzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
няўме́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які дрэнна, без умення выконвае сваю працу. І вось — адзін уніз імкне, Ляціць так лёгка, нібы ў сне, За ім — аж група цэлая. І не шанцуе толькі мне: Валюся ў снег, няўмелы, я. Кірэенка. // Які выяўляе няўменне рабіць што‑н., карыстацца чым‑н. Няўмелыя рукі.
2. Які робіцца без належнага ўмення. Разгубіўшыся, Таццяна рабіла няўмелыя і няўдалыя спробы супакоіць дзіця. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слу́жачы ‘службовец, чалавек на дзяржаўнай службе’ (ТСБМ). Субстантываваны дзеепрыметнік ад служы́ць < *služiti, параўн. укр. служи́ти, рус. служи́ть, польск. służyć, чэш. sloužili, в.-луж. služić, н.-луж. služyś, славен. slúžiti, серб.-харв. слу́жити ‘быць на службе; абслугоўваць, частаваць’, балг. слу́жа ‘быць на службе; карыстацца, валодаць’, макед. служи ‘быць на службе; абслугоўваць’, ст.-слав. слоужити ‘тс’, якім адпавядаюць літ. slaugýti ‘падтрымоўваць, дапамагаць’, slaugà ‘служба, служэнне’, суадносныя з слуга (гл.). Магчыма, запазычана з рускай мовы, параўн. народнае слуга́чы ‘служка’ (Нас.), якое ў сваю чаргу можна суаднесці з польск. służący ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Zúlauf
m -(e)s
1) прыто́к, наплыў
2) перан. наве́дванне, наве́двальнасць, по́спех
gróßen [stárken] ~ háben — карыста́цца вялі́кім по́спехам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hándhaben
неаддз. vt (уме́ць) абыхо́дзіцца (з чым-н.); вало́даць, карыста́цца, кірава́ць (чым-н.)
die Réchtspflege ~ — выко́нваць правасу́ддзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
авторите́т
1. (общепризнанное значение) аўтарытэ́т, -ту м.;
име́ть авторите́т, по́льзоваться авторите́том мець аўтарытэ́т, карыста́цца аўтарытэ́там;
2. (авторитетное лицо) аўтарытэ́т, -та м.;
э́тот челове́к — авторите́т для нас гэ́ты чалаве́к — аўтарытэ́т для нас;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)