Разм. Тое, што і тыкацца 1. Хлопцы і дзяўчаты тыцкаліся туды-сюды, тапталіся на месцы.Асіпенка.Рыжая карова трэслася з холаду і тыцкалася пысай у мёрзлыя грады.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лаба́шка, лыбашка ’бязрогая карова’ (Шатал.), рэгіянальнае ўтварэнне ад *лабаха. Параўн. лабуша і лабану (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Rind
n -(e)s, -er
1) бык, вол; каро́ва, цялу́шка
2) pl буйна́я рага́тая жывёла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Ке́ршы ’пярэсты’ (Сл. паўн.-зах.). «Бывае кершы бык, карова кершая» (там жа, 458). Параўн. таксама бел.кершыс ’пярэсты вол’, кершаваты -пярэсты’, польск.kierszuk, kierszal ’пярэсты бык’, kierszajka ’етярэстая карова’. Даная група слоў літ. паходжання: літ.keršis ’пярэсты (бык, конь)’. Адпаведныя дэмінутывы: keršiikas, keršėlis (Грынавецкене і інш., LKK, 16, 1975, 178; Лаўчутэ, Балтизмы, 45).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
graniasty
graniast|y
1. прызматычны;
2. гранёны;
3. стракаты, пярэсты;
krowa ~a — пярэстая карова
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Малача́ўніца ’малочная карова’ (Сцяшк. Сл.). Вузкі рэгіяналізм, утвораны ад прыметніка ⁺малачавы (як рэдка́вы ’рэдкаваты’, ласка́вы) і суфікса ‑ніца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Табляк: на табляку ’не апіраючыся, не дакранаючыся’: трымая карова нагу на табляку (слонім., ЖНС). Няясна; параўн. тальмах, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цялі́ца, ‑ы, ж.
Абл. Цялушка; маладая карова. А сакрэты былі такія, што ў Грыбка цяліцу нехта ўракнуў, і яна ні есці, ні піць не бярэ.Мележ.Думаў [тата], што купяць цяліцу на зіму, нават стажок сена назапасіў.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cow
I[kaʊ]
n., pl. cows or Archaic kine
1) каро́ваf.
2) са́мка слана́, насаро́га, кіта́, цюле́ня
II[kaʊ]
v.t.
запало́хваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Галашча́чка ’непакрытая карова’ (Сцяц.). Няяснае слова. Сувязь з голы, здаецца, бясспрэчная, але словаўтварэнне вытлумачыць цяжка. Магчыма, складанае слова. Можна асцярожна ставіць пытанне: ці няма тут нейкай сувязі са словам галашчок (гл.)? У аснове такога называння мог ляжаць метафарычны перанос значэння ’непакрыты’: ’непакрытая (снегам) зямля (і таму замёрзлая)’ → ’непакрытая карова’ (гл. меркаванні адносна першаснай семантыкі слова галашчок).