дот, ‑а, М доце, м.
Збудаванне з каменю і жалезабетону для вядзення агню і ўкрыцця ад куль і асколкаў. Амбразуры дотаў, вокны ўмацаваных будынкаў выкідвалі шквал агню і металу. «Звязда». — Доты ставяць усюды, амбразуры ў дотах вырэзваюць, спадзяюцца, значыць, біцца за кожны дом. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Наканована, наканава́на ’суджана, прадвызначана’ (бялын., Янк. 3.; Гарэц., барыс., Шн. 2), параўн.: калі памру, значыць, гэто так накановано (Дэмб.). Да кон, канаваць ’вызначаць лёс’, што звязана з уяўленнем пра вызначэнне лёсу чалавека ў самым пачатку яго жыцця, параўн. у Насовіча: Кому бог якую смерць конуець, наконуець, так і ўміраець кажен (Нас., 244).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раскарані́цца ’абзавесціся сям’ёй’ (Сл. ПЗБ). Відаць, ад карані́цца ’разрастацца, укараняцца’, параўн. ст.-бел. корень, якое акрамя значэння ’корань’, мела таксама значэнне ’племя, род’ (Ст.-бел. лексікон). Важна адзначыць, што роднасная форма літ. *keróti значыць не толькі ’пускаць карані’, але і ’разрастацца ўшыркі’, ’выпускаць новыя галіны (пра наземную частку дрэва, куста)’. Гл. ко́рань.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
meaning
[ˈmi:nɪŋ]
1.
n.
сэнс -у m.; значэ́ньне n.; ва́жнасьць f.
2.
adj.
1) які́ не́шта зна́чыць, шматзна́чны (пра по́зірк)
2) well meaning — з до́брым наме́рам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mottle
[ˈmɑ:təl]
1.
v.
зна́чыць, пярэ́сьціць кра́пінамі ро́знага ко́леру
2.
n.
1) малява́ньне кра́пінкамі, узо́р у рознакаляро́выя кра́пкі
2) пля́мка, кра́пінка, кра́пка f. (на пярэ́стым узо́ры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
speckle
[ˈspekəl]
1.
n.
кра́піна, кра́пінка f.
This hen is gray with white speckles — Гэ́тая ку́рыца шэ́рая ў бе́лыя кра́пінкі
2.
v.t.
зна́чыць кра́пінамі, пярэ́сьціць, сьпярэ́шчваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
скме́ціць, скмечу, скмеціш, скмеціць; зак., каго-што або з дадан. сказам.
Абл. Прыкмеціць, заўважыць. Цётка Паўліна такі скмеціла, як перакідваліся позіркамі старшыня з Зосяю. Сабаленка. Пайсці на рыбу — значыць кінуць без нагляду лес, а нехта адразу скмеціць, што ляснік на Нёмане боўтаецца, і дасць волю сякеры. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
h. c.
=
1.
honoris causa – за заслугі (без абароны ды сартыцыі)
2.
hoc est – гэта значыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
разматлашы́ць, ‑лашу, ‑лошыш, ‑лошыць; зак., што.
Разм.
1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі. Разматлашыць хустку. □ [Валерый:] — Значыць, праўду кажуць: «Смеласць гарады бярэ». Адны смелыя захапілі Сураж, няхай сабе хоць на пэўны час, а другія цэлы артылерыйскі склад разматлашылі. Якімовіч.
2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
believe [bɪˈli:v] v.
1. ве́рыць;
Don’t believe a word of him! Не вер ніводнаму яго слову!
2. ду́маць, меркава́ць, лічы́ць
♦
make believe рабі́ць вы́гляд, прыкі́двацца;
believe it or not infml вер ці не вер;
seeing is believing уба́чыць – (зна́чыць) паве́рыць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)