(sich) (überA) увайсці́ ў аза́рт, гарачы́цца, браць да галавы́; злава́ць
sich für séine Méinung ~ — го́рача адсто́йваць сваю́ ду́мку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сердава́ць ‘адчуваць раздражненне, гнеў на каго-небудзь, злаваць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Байк. і Некр., Раст., Шат.), сердава́цца тс’ (Нас.), сердо́ваць ‘тс’ (ТС). Укр.сердува́ти ‘тс’. Дзеяслоў з суф. ‑ова‑ ад се́рдзіць ‘злаваць’ (Нас.), што да прасл.*sьrdati (sę) параўн. укр.се́рдити, рус.серди́ть, рус.-ц.-слав.сръдити, польск.sierdzić się, ст.-чэш.srditi sě ‘шалець, лютаваць’, серб.-харв.срдити се, славен.srdíti se ‘злавацца’, балг.съ́рдя (се), макед.срди (се), ст.-слав.сръдити сѧ ‘раздражняцца’. Звязана з сэрца (гл.), таму што сэрца ўяўлялі як умяшчальню душы, г. зн. і гневу (Фасмер, 3, 605; Махэк₂, 572). Параўн. літ.širdai мн. л. ‘сварка’ < širdis ‘сэрца’; лат.sîrdît ‘раззлавацца’, sirds ‘злосць’ і ‘сэрца’ (Фрэнкель, 985). Параўн. таксама серб.-харв.ср́чити се ‘злавацца’, гл. Фурлан у Бязлай, 3, 305. Адваротнае семантычнае развіццё ў ст.-бел.сердоболь (Чацця 1489 г.), якое Карскі (2–3, 101) разглядае як складанае слова з коранем серд‑ (гл. сэрца) і прыдаткам боль (гл. балець), параўн. рус.сердобольный (Фасмер, 3, 605). Параўн. у Насовіча (Нас., 578) супрацьлеглыя значэнні ў слове се́рца (се́рце) — ‘гнеў, злосць’ і ‘прыхільнасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
беси́ться
1. шале́ць;
2.перен., прост. шале́ць; (неистовствовать) вар’ява́цца; (приходить в крайнее раздражение) раз’ю́швацца; (злиться) злава́цца, злава́ць, (резвиться без удержу) дурэ́ць;
◊
беси́ться с жи́ру шале́ць з раско́шы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
incense
I[ˈɪnsens]1.
n.
1) ла́дан -у m., фімія́м -у m.
2) узьнёслая пахвала́
2.
v.i.
кадзі́ць; куры́ць фімія́м, лісьлі́ва ўсхваля́ць
II[ɪnˈsens]
v.t.
злава́ць, абура́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aggravate
[ˈægrəveɪt]
v.t.
1) паго́ршваць, узмацня́ць
His bad temper was aggravated by a headache — Яго́ны благі́ настро́й паго́ршыўся ад бо́лю галавы́
2) informalзлава́ць, раздражня́ць, дражні́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Надаража́цца ’здзекавацца’ (Бяльк.), ’рабіць наперакор, на злосць; дражніцца, кпіць’ (жлоб., Жыв. сл.), надражицца ’ганьбаваць, здзекавацца, рабіць прыкрасць’ (Нас.), надари‑ жывацца ’дражніцца з кім-н., злаваць каго-н.’ (міёр., Нар. сл.), надаражацца ’зрабіць што-небудзь назло’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), рус.надориживаться ’фанабэрыцца, выхваляцца чым-небудзь’, надражнАться ’насміхацца’. Калі прыняць за зыходную форму са слоўніка Насовіча, найбольш верагодна да дражніць (гл.), якое можа выступаць у рускіх гаворках у форме дражить, драживать (СРНГ), тады іншыя формы ўзніклі шляхам устаўкі галоснага перад р (другаснае поўнагалоссе?).