Рапярці́ць ’вучыць, як рабіць; настаўляць, павучаць’, сюды ж зваротныя з істотным зрухам семантыкі рапярці́цца, нарапярці́цца ’збірацца пайсці, паехаць куды-небудзь’ (віл., Жыв. сл.), рапярці́ць (ріпярці́ць) ’рыхтавацца, збіраць’, рапярці́цца ’рыхтавацца, збірацца’ (Юрч.). Параўн. рус. дыял. (урал.) реперти́ться ’харахорыцца, задзірацца’, у якім Куркіна (Этим. иссл., 6, 29) хоча бачыць словаскладанне прыслоўя *jarě (гл. я́ры) і дзеяслова *pertiti, вытворнага ад *perti (гл. перці 1), што можа патлумачыць значэнне ’павучаць, настаўляць’. Што датычыць значэння ’збірацца, рыхтавацца’, то тут магчыма супастаўленне з рус. дыял. (уран.) подрепети́ть ’падрыхтаваць’, подрепети́ться ’навесці парадак, прыбраць’, якія Куркіна (там жа) збліжае з балг. дыял. ерепе́тим се ’харахорыцца, важнічаць, надувацца’, рус. дыял. ерепеси́ть ’дасягаць, дабівацца чаго-небудзь неадчэпнымі просьбамі, прыстасаваннямі’, ере́пестить ’з лаянкай, пануканнямі прымушаць працаваць’, для якіх узнаўляецца прасл. дыял. *jarěpętiti sę, што з прыслоўя *jarě ’р’яна, з запалам’ і дзеяслова *pętiti (гл. пяць 2, пну), гл. Трубачоў, Этимология–1970, 371; ЭСCЯ, 8, 172. Для апошніх нельга выключыць сувязь з рэпетава́ць ’злавацца; крычаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́ркацца ’корпацца, капацца ў чым-небудзь’, ’рабіць марудна’, ’марудна збірацца’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., Шат., Касп., Бяльк.), ’ухаджацца (па гаспадарцы)’ (Ян.), ’варушыцца’ (петрык., Мат. Гом.); сюды ж по́ркла, парка́ч ’няўмелы, гультай’ (міёр., З нар. сл.). Гл. порацца, поркаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zwlekać się
незак.
1. спаўзаць; насілу злазіць;
2. зацягвацца, замаруджвацца;
3. разм. сыходзіцца, збірацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
versámmeln
vt
1.
збіра́ць, скліка́ць 2. (sich) збіра́цца, канцэнтрава́цца
(напр., пра войскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufschwingen
*
1.
vt узма́хваць
2.
(sich)
1) узвіва́цца
2) збіра́цца з сі́ламі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
апо́лак, ‑лка, м.
Крайняя дошка, выпуклая з аднаго боку, якая атрымліваецца пры апілоўцы бярвенняў. Ля дзвярэй прыбудоўка з аполкаў, нешта накшталт сянец, два акны, з аднаго боку і другога. Чорны. А дзядзька моўчкі стаў збірацца: Дастаў сякерку і свярдзёлак, Пад паху сунуў ён аполак На латакі і на падстаўкі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
together [təˈgeðə] adv.
1. ра́зам, супо́льна;
gather/get together збіра́ць; збіра́цца
2. адна часо́ва, аднача́сна
3. бесперапы́нна, безупы́нна, няспы́нна, за́пар
♦
together with у дада́так (да чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zusámmenfinden
*
1.
vt збіра́ць (да аднаго месца), знахо́дзіць
2.
(sich) збіра́цца, сыхо́дзіцца; пасябрава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zusámmenkommen
* vi (s)
1) сыхо́дзіцца, збіра́цца; (mit j-m) сустра́кацца (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
intend [ɪnˈtend] v.
1. хаце́ць, збіра́цца, нава́жвацца, мець наме́р;
She intended to catch the early train but missed it. Яна збіралася ехаць першым цягніком, але спазнілася.
2. мець на ўва́зе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)