Verbum

кастэля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жанчына, якая ведае бялізнай у бальніцы, інтэрнаце, доме адпачынку і пад.

бессардэ́чны, -ая, -ае.

Пазбаўлены сардэчнасці, чуласці ў адносінах з людзьмі, бяздушны, жорсткі.

Бессардэчная жанчына.

Б. ўчынак.

|| наз. бессардэ́чнасць, -і, ж.

аднашлю́бнасць, -і, ж.

Форма афіцыйнага шлюбу, калі мужчына мае адну жонку, а жанчына — аднаго мужа; манагамія.

|| прым. аднашлю́бны, -ая, -ае.

абнемагчы́, -немагу́, -нямо́жаш, -нямо́жа; -нямо́г, -немагла́, -ло́; -немажы́; зак. (разм.).

Страціць здароўе, сілы, абнядужаць.

Абнемагла жанчына.

|| незак. абнемага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прастыту́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жанчына, якая займаецца прастытуцыяй.

Палітычная п. (перан.: аб прадажным, беспрынцыповым палітыку; пагард.).

хлуслі́вы, -ая, -ае.

1. Які гаворыць няпраўду, хлусню.

Хлуслівая жанчына.

2. Фальшывы, няправільны.

Хлуслівыя словы.

Хлуслівыя чуткі.

|| наз. хлуслі́васць, -і, ж.