публікава́ць

(польск. publikować, ад лац. publicare)

1) аб’яўляць для агульнага ведама праз друк;

2) выдаваць які-н. твор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

impresja

ж.

1. імпрэсія; [мімалётнае] уражанне; перажыванне;

2. друк. адбітак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wakans, ~u

м.

1. вакансія

2. друк. белая старонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

убо́ристый спо́рны, дро́бны; (сжатый) сці́слы;

убо́ристая печа́ть спо́рны (дро́бны) друк;

убо́ристый шрифт спо́рны (дро́бны) шрыфт;

убо́ристый по́черк сці́слы по́чырк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кло́бмены

(англ. clubmen, ад club = друк, кій)

удзельнікі сялянскага руху ў Англіі ў перыяд Англійскай буржуазнай рэвалюцыі 17 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перыяды́чны periódisch;

перыяды́чнае выда́нне periódische Drúckschrift;

перыяды́чны друк Zéitschriften pl;

перыяды́чная сістэ́ма элеме́нтаў хім periódisches Systém der Eleménte, Periódensystem n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

drúcken

vt друкава́ць

~ lássen* — аддава́ць у друк

◊ er lügt wie gedrúckt — ён ма́йстар ілга́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прэ́са

(фр. presse)

1) перыядычны друк (газеты, часопісы і інш.);

2) работнікі перыядычных выданняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хава́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто хавае што‑н., кладзе ў невядомае для іншых месца.

2. Службовая асоба ў музеях, бібліятэках, архівах, якая захоўвае, зберагае што‑н. Хавальнік рукапісных фондаў. □ Нядаўна савецкі і зарубежны друк абышло паведамленне пра знаходку, якую галоўны хавальнік Дзяржаўнага Эрмітажа І.Г. Спаскі назваў надзеяй веку ў нумізматыцы. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

interlinia

ж. друк.

1. шпона;

2. адлегласць паміж радкоў; інтэрліньяж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)