падары́ць сов. подари́ть, принести́ в дар; поднести́, преподнести́;

п. на ўспамі́н — подари́ть на па́мять;

◊ як рубе́ль дасць (падо́рыць) — рублём пода́рит;

п. на зубо́к — подари́ть на зубо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пу́дкі ’пужлівы, палахлівы’ (ТСБМ, барыс., ст.-дар., Сл. ПЗБ; ТС, ПСл), пудлі́вы ’тс’ (Шат., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС). Да пудзіць, пуд 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бясцэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вельмі вялікую вартасць, вельмі дарагі, вельмі каштоўны. Бясцэнны скарб. □ Баракаў убачыў валы, порах, гарматы, узброеных людзей, а ў камяніцы бясцэнныя габелены, .. карціны. Караткевіч. Што ні кажы, а жыццё, ужо само па сабе, ёсць радасць, вялікае шчасце, бясцэнны дар. Колас. // перан. Дарагі, мілы; цудоўны. Бясцэнны друг. □ У характары Драгуна бясцэнная якасць, — што б ні здарылася, не губляе гумару. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spráchfertigkeit

f -, -en дар сло́ва, красамо́ўства

~ besítzen* — 1) свабо́дна размаўля́ць на ро́зных мо́вах, до́бра ве́даць мо́вы; 2) вало́даць да́рам мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Платкі́ ’ручнік на іконах’ (Касп.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), платок ’ручнік’ (светлаг., Мат. Гом.), плашкі ’галаўны ўбор’ (ст.-дар., гом., ЛА, 4). Да платі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыбі́рышча ’раскарчаваны ўчастак’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да прыбіра́ць, прыбра́ць са значэннем ’расчысціць’. Параўн. балг. дыял. прибѝрище ’тое, што нарадзілася за год, ураджай’. Гл. браць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сы́таўка ’пліска, Motacilla alba L.’ (Сцяшк.; парыц., Янк. Мат.; Адм.), сыто́ўка ’тс’ (пух., Сл. ПЗБ), сы́тка ’тс’ (Маш.; калінк., ст.-дар. Сл. ПЗБ). Гл. сітаўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́даба ’сукупнасць хатніх рэчаў, патрэбных гаспадыні’ (ст.-дар., Нар. сл.), вы́дабіць ’выштукаваць, вымеркаваць’ (дзярж., Нар. сл.). Да даба (гл.); параўн. на́даба ’патрэба’, надо́ба ’адзенне’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пахрасці́цца ’прарасці, папускаць храсткі да ўсходу’ (КЭС, лаг.; ганц., карэліц., дзятл., віл., ст.-дар., слуц., Сл. ПЗБ). Да na‑ і храсток ’парастак (бульбы, гуркоў і інш.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перарадава́ць ’пералічыць (усіх, многіх)’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да пера- і радаваць ’абходзіць усіх па чарзе; наведваць па парадку’ (Мас.), якое з польск. rzędować ’ставіць у рад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)