укра́са, -ы, мн. -ы, -ра́с, ж.

1. Прадмет, прызначаны для ўпрыгожвання каго-, чаго-н.

Абновы і ўкрасы.

2. перан., чаго. Тое (той), што (хто) з’яўляецца гордасцю, упрыгожвае што-н.

Дубовы гай — у. наваколля.

Гэты студэнт — у. курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фантасты́чны, -ая, -ае.

1. гл. фантастыка.

2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.

Ф. прывід.

Ф. пейзаж.

Фантастычнае святло.

3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.

Фантастычная задума.

Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.

|| наз. фантасты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до

(лац. do)

першы гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ля

(лац. la)

шосты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мі

(лац. mi)

трэці гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэ

(лац. re)

другі гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фа

(лац. fa)

чацвёрты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

конт,

У выразах: на гэты конт; на конт гэтага — адносна гэтага. — У мяне на гэты конт свае меркаванні, — гаварыў Азаркевіч. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Знойдзеная рэч.

Бюро знаходак (установа, якая вяртае згубленыя рэчы іх уладальнікам).

2. перан. Аб кім-, чым-н. набытым і вельмі патрэбным.

Творчыя знаходкі.

Гэты спецыяліст — з. для прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стой, ста, стэ, сты ‘гэты, гэта, гэтыя’ (драг., Сл. ПЗБ), стой ‘гэты; той’ (Сл. Брэс). Гл. сіты, збліжанае з той, та і г. д.; адносна пачатку слова гл. сь, сей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)